Οι διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος δεν είναι επικίνδυνες είναι μια ανησυχία πολλών ανθρώπων. Οι διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος είναι αρκετά συχνές ασθένειες και ευθύνονται για υψηλό ποσοστό, ειδικά σε γυναίκες και άτομα που κάνουν ψυχική εργασία. Τι προκαλεί λοιπόν διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος;
Οι διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος δεν είναι επικίνδυνες είναι μια ανησυχία πολλών ανθρώπων. Οι διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος είναι αρκετά συχνές ασθένειες και ευθύνονται για υψηλό ποσοστό, ειδικά σε γυναίκες και άτομα που κάνουν ψυχική εργασία. Τι προκαλεί λοιπόν διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος;
1. Αιτίες αιθουσαίων διαταραχών
Υπάρχουν πολλές αιτίες αιθουσαίων διαταραχών , στην πραγματικότητα υπάρχουν αιτίες που σπάνια περιμένουμε:
- Η χαμηλή αρτηριακή πίεση, η αναιμία, το εγκεφαλικό, οι ενδοκρινικές διαταραχές στην εμμηνόπαυση, τα καρδιαγγειακά νοσήματα κ.λπ. είναι οι κύριες αιτίες απόφραξης των αιμοφόρων αγγείων, προκαλώντας σύνδρομο αιθουσαίας διαταραχής.
- Το άγχος (άγχος, στρες, αϋπνία…) είναι μια από τις κύριες αιτίες των αιθουσαίων διαταραχών . Επειδή αυτή τη στιγμή, το σώμα θα παράγει μεγάλη ποσότητα της ορμόνης Κορτιζόλης, προκαλώντας ποικίλες ασθένειες όπως διαβήτη, καρδιακές παθήσεις, υψηλή αρτηριακή πίεση κ.λπ., καταστρέφοντας το νευρικό σύστημα, οδηγώντας σε αιθουσαίες διαταραχές.
Οι διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος είναι αρκετά συχνές ασθένειες και ευθύνονται για υψηλό ποσοστό
- Επηρεάζεται από τις συνέπειες ορισμένων ασθενειών όπως μέση ωτίτιδα, πονοκέφαλος, νευρίτιδα, νεύρωμα, όγκος εγκεφάλου κ.λπ.
- Το ανθυγιεινό περιβάλλον διαβίωσης και συνήθειες όπως η ηχορύπανση, η δηλητηρίαση του σώματος λόγω της χρήσης ορισμένων φαρμάκων, χημικών ουσιών, ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες, η χρήση αλκοόλ, διεγερτικά προκαλούν επίσης διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος .
- Η κατάσταση των αιθουσαίων διαταραχών είναι επικίνδυνη όχι κυρίως λόγω της σοβαρότητας των παραπάνω παραγόντων.
2. Άτομα που είναι επιρρεπή στο σύνδρομο αιθουσαίας διαταραχής
Σήμερα, οι διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος αυξάνονται σε πολλές ηλικίες και επαγγέλματα, επηρεάζοντας αρνητικά την ποιότητα ζωής τους. Οι αιθουσαίες διαταραχές είναι συχνές σε περιπτώσεις όπως:
- Οι υπάλληλοι γραφείου, οι πνευματικοί εργαζόμενοι ή οι φοιτητές πρέπει συχνά να εργάζονται υπό μεγάλη πίεση
- Επιλόχειες γυναίκες, προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, μετατραυματική αναιμία, άτομα με αναιμία στον εγκέφαλο κ.λπ.
- Άτομα με υψηλά επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, λιπώδες αίμα, λιπώδες ήπαρ, αθηροσκλήρωση.
- Ο ασθενής έχει ιστορικό νευρολογικών παθήσεων: νευρίτιδα, νευρίτιδα, μέση ωτίτιδα, οφθαλμικές παθήσεις, ψυχικές παθήσεις κ.λπ.
- Άτομα με χαμηλή αρτηριακή πίεση ή υψηλή αρτηριακή πίεση.
- Άτομα που κάνουν υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και διεγερτικών
- Γέροι, εξασθενημένα όργανα, γήρανση.
- Άτομα που κάνουν σεξ σπάνια.
- Ψυχολογικές αλλαγές: απώλεια αυτοελέγχου, χαμηλή αυτοεκτίμηση, άγχος, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη.
Οι αιθουσαίες διαταραχές μπορεί να εμφανιστούν σε λίγες μέρες, στη συνέχεια να ανακάμψουν σταδιακά, αλλά μπορεί επίσης να διαρκέσουν πολύ και να αφήσουν επικίνδυνα επακόλουθα όπως θολή όραση, μούδιασμα στα άκρα, τρόμος, αδυναμία και κόπωση. Ο χρόνος επηρεάζει πολύ την υγεία.
Οι παθήσεις του αιθουσαίου συστήματος αυξάνονται σε πολλές ηλικίες και επαγγέλματα
Αυτά τα συμπτώματα συχνά συγχέονται με άλλους χρόνιους πονοκεφάλους, ιδιαίτερα με ημικρανίες και διαταραχές της εγκεφαλικής κυκλοφορίας. Αυτές οι συνθήκες μπορούν εύκολα να διακριθούν από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
Οι ασθενείς με ημικρανία συχνά έχουν πόνο από τους κροτάφους μέχρι την κορυφή του κεφαλιού. Κατά τη διάρκεια του πόνου, ο ασθενής συχνά νιώθει ναυτία, εμετό, φοβάται το φως, τον ήχο και βλέπει την εμφάνιση ζιγκ-ζαγκ ελαφριές ραβδώσεις. Ο πόνος συνήθως διαρκεί από 4-72 ώρες, ο πόνος αυξάνεται με την κίνηση, ο ασθενής συχνά προτιμά να ξεκουράζεται σε ήσυχο μέρος γιατί ο πόνος θα υποχωρήσει αν τελειώσει ο έμετος ή ένας βαθύς ύπνος.
Τα άτομα με εγκεφαλική ισχαιμία θα αισθάνονται συχνά βαρείς πονοκεφάλους σαν κάτι να τους πιέζει. Τα συμπτώματα της ζάλης εμφανίζονται αλλά δεν είναι έντονα και ο ασθενής μπορεί να ελέγξει την επίγνωσή του, όχι τόσο έντονα όσο οι αιθουσαίες διαταραχές. Επιπλέον, αυτά τα άτομα συχνά θα αισθάνονται μούδιασμα στα άκρα τους, απώλεια μνήμης κ.λπ.
