Έγκαιρη αναγνώριση συμπτωμάτων κακοήθους βρογχοκήλης

Έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων κακοήθους βρογχοκήλης για έγκαιρη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, αποφυγή της νόσου να εισέλθει στο τελικό στάδιο πριν από τη θεραπεία.

Έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων κακοήθους βρογχοκήλης για έγκαιρη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, αποφυγή της νόσου να εισέλθει στο τελικό στάδιο πριν από τη θεραπεία.

Τυπικά συμπτώματα κακοήθους βρογχοκήλης

Οι λεμφαδένες σταδιακά μεγαλώνουν

Ο ασθενής θα αναπτύξει αρχικά φουσκάλες στο λαιμό. Δεδομένου ότι υπάρχουν φουσκάλες στο λαιμό σύμφωνα με τη βασική απόκριση, είναι πρόβλημα με τους λεμφαδένες. Τα συμπτώματα των φουσκάλων είναι τόσο κοινά που πολλοί άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι είναι καρκίνος.

Δεδομένου ότι υπάρχουν φουσκάλες στο λαιμό σύμφωνα με τη βασική αντίδραση, είναι πρόβλημα με τους λεμφαδένες

Εάν οι λεμφαδένες είναι φλεγμονώδεις, θα οδηγήσει σε πονόλαιμο, πυρετό κ.λπ., ο ασθενής πρέπει να δώσει προσοχή σε αυτό το σύμπτωμα. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι λεμφαδένες του μεταστατικού καρκίνου του θυρεοειδούς προχωρούν σιωπηλά, ακόμη και για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο ασθενής δεν ανιχνεύεται.

Για παράδειγμα, εάν ένας ασθενής έχει μια φουσκάλα στον λαιμό που δεν μεγαλώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα, πολλοί ασθενείς θα αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα ελαφρά. Ωστόσο, αυτή η ασθένεια είναι διαφορετική για κάθε άτομο, είναι απαραίτητο να αναλυθεί το κάθε άτομο για να γνωρίζουμε ποια είναι τα συμπτώματα της κακ��ήθους βρογχοκήλης.

Όσον αφορά το μέγεθος των φυσαλίδων στον λαιμό, εάν σε 1 ημέρα ή πολλές ημέρες υπάρξει σημαντική αύξηση, είναι φλεγμονώδες σύμπτωμα. Εάν η φουσκάλα δεν υποχωρήσει μετά από μερικούς μήνες, μπορεί να είναι όγκος. Εάν αυτή η φουσκάλα παραμείνει στο λαιμό για αρκετά χρόνια, μπορεί να είναι καλοήθης ή κακοήθης.

Μετά την επέμβαση, η κατάσταση έγινε πιο σοβαρή, ένας μεγάλος κακοήθης όγκος είχε εξαπλωθεί στην τραχεία και τον λάρυγγα. Παρά τη χειρουργική επέμβαση, επηρεάζεται και η λειτουργία του λάρυγγα.

Βραχνάδα

Να είστε προσεκτικοί με το σύμπτωμα της κακοήθους βρογχοκήλης της βραχνάδας. Επειδή αυτό το σύμπτωμα συχνά μπερδεύεται με πονόλαιμο ή ανυψωμένες φωνητικές χορδές. Στην πραγματικότητα είναι ένα πρόβλημα με τα νεύρα, με αποτέλεσμα οι φωνητικές χορδές να μην μπορούν να λειτουργήσουν μόνες τους.

Εάν ένα άτομο με καρκίνο του θυρεοειδούς εμφανίσει κακοήθη συμπτώματα βρογχοκήλη, όπως βραχνάδα, σημαίνει ότι ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στα νεύρα των φωνητικών χορδών και αυτή είναι επίσης η στιγμή που ο καρκίνος του θυρεοειδούς έχει εισέλθει στο τελικό στάδιο.

Η θεραπεία είναι η πλήρης χειρουργική εκτομή. Σε αυτή την περίπτωση, η διατήρηση της λειτουργίας του λάρυγγα απαιτεί πολύ υψηλό τεχνικό επίπεδο.

Αιμοπτύση

Πολλοί άνθρωποι, ειδικά οι ηλικιωμένοι, που είναι μεσήλικες όταν πρόκειται να βήξουν με αίμα, σκέφτονται αμέσως ένα πρόβλημα με τους πνεύμονές τους. Ωστόσο, όταν εξετάστηκε μέσω λαρυγγοσκόπιου, ανακαλύφθηκε ότι μέσα στην τραχεία αναπτύχθηκε ένας όγκος, η αιτία ήταν ο καρκίνος του θυρεοειδούς που είχε δώσει μετάσταση στην τραχεία.

Ο βήχας με αίμα είναι επίσης ένα από τα συμπτώματα της κακοήθους βρογχοκήλης

Στην οποία, η κακοήθης βρογχοκήλη έχει σημάδια ταχείας ανάπτυξης και ο ασθενής έχει βραχνάδα, δυσκολία στην αναπνοή και διογκωμένους λεμφαδένες στο λαιμό. έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του θυρεοειδούς. έχουν κάνει ακτινοθεραπεία στον αυχένα και είναι πιο συχνές σε άνδρες ηλικίας κάτω των 20 ετών ή άνω των 60 ετών.

Πώς να αναγνωρίσετε τα συμπτώματα κακοήθους βρογχοκήλης;

Ωστόσο, είναι δύσκολο να εντοπιστεί με ακρίβεια η καλοήθης βρογχοκήλη με κακοήθη συμπτώματα βρογχοκήλης χωρίς κλινική εξέταση σε αξιόπιστες ιατρικές εγκαταστάσεις. Για παράδειγμα, με έναν ασθενή με βρογχοκήλη, ο γιατρός θα ελέγξει εάν πρόκειται για διάχυτο όγκο ή για όγκο με πυρήνες. εάν η δραστηριότητα του θυρεοειδούς αδένα είναι φυσιολογική ή ισχυρή ή ασθενής. Ο θυρεοειδής αδένας (αν υπάρχει) είναι καλός ή κακός...

Για να μπορέσουν να κάνουν μια ακριβή διάγνωση, οι γιατροί πρέπει να κάνουν αρκετές βιοχημικές εξετάσεις για να μετρήσουν τα επίπεδα FT4 και TSH στο σώμα. χρησιμοποιήστε αναρρόφηση κυττάρων FNA ή υπερηχογράφημα θυρεοειδούς για να ανιχνεύσετε και να διαμορφώσετε τα χαρακτηριστικά της νόσου, αξιολογώντας έτσι ποια ασθένεια είναι, απλή ή πολυοζώδης - μονοπύρηνη, είναι υπερθυρεοειδισμός. είναι απαραίτητο να διεξαχθούν μερικές άλλες εξετάσεις όπως βιοχημεία, τεστ GPBL, βιοψία κ.λπ.

Αφού εξετάσουν και προσδιορίσουν το είδος της νόσου για τον ασθενή, οι γιατροί θα συμβουλεύσουν τον τρόπο αντιμετώπισης του ασθενούς με τον πιο συγκεκριμένο και διεξοδικό τρόπο.

Πώς να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα της κακοήθους βρογχοκήλης

Η χειρουργική αφαίρεση είναι η πιο κοινή θεραπεία για τον καρκίνο του θυρεοειδούς. Αλλά επιπλέον, υπάρχουν πολλές μέθοδοι θεραπείας της κακοήθους βρογχοκήλης. Αλλά η προσέγγιση θα εξαρτηθεί από την ηλικία, τη φυσική σας κατάσταση και τη σοβαρότητα της βρογχοκήλης. Συγκεκριμένα όπως:

• Μέθοδος ραδιενεργού ιωδίου: χρησιμοποιείται για ασθενείς με ενεργή οζώδη βρογχοκήλη με ή χωρίς υπερθυρεοειδισμό. Αντενδείκνυται για έγκυες γυναίκες και μικρά παιδιά.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Μια δόση I-131 των 100 Gy οδήγησε σε ποσοστό ίασης περίπου 75% και μέση μείωση του όγκου του θυρεοειδούς κατά 40%.

Η χειρουργική αφαίρεση είναι η πιο κοινή θεραπεία για τον καρκίνο του θυρεοειδούς

Παρενέργειες: Συνήθως υποθυρεοειδισμός αλλά μόνο στο 10% των ασθενών μετά από 5 χρόνια θεραπείας. Μετά τη θεραπεία με αυτή τη μέθοδο, οι ασθενείς θα πρέπει να κάνουν τακτικά τεστ λειτουργίας του θυρεοειδούς για να ανιχνεύεται έγκαιρα εάν υπάρχει υποθυρεοειδισμός.

Εάν ανιχνευθούν αφύσικα διογκωμένα οζίδια όγκου μετά από θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, θα πρέπει να αναρροφηθούν αμέσως. Θα πρέπει επίσης να μάθετε τι πρέπει να τρώει η νέα χειρουργική επέμβαση βρογχοκήλης για να έχετε μια λογική διατροφή.

• Αντιθυρεοειδικά φάρμακα: Αυτά τα φάρμακα εισέρχονται στον οργανισμό για να μειώσουν σταδιακά τα συμπτώματα της κακοήθους βρογχοκήλης. Αποτρέποντας τον θυρεοειδή αδένα να παράγει υπερβολικές ορμόνες. Ορισμένα φάρμακα παρατίθενται στον εγκεκριμένο κατάλογο για χρήση για τη θεραπεία της νόσου, όπως η μεθιμαζόλη (ταπαζόλη), η προπυλθειουρακίλη . Οι ασθενείς που λαμβάνουν το φάρμακο από τις 12 εβδομάδες και μετά τα συμπτώματα θα βελτιωθούν σταδιακά.

Ωστόσο, και τα δύο φάρμακα μπορούν να βλάψουν τη λειτουργία του ήπατος, με την προπυλθειουρακίλη να προκαλεί μεγαλύτερη βλάβη στο ήπαρ. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιείται μόνο όταν το σώμα δεν ανταποκρίνεται στη μεθιμαζόλη.