Τα ανοσοενισχυτικά, γνωστά και ως ανοσοενισχυτικά, είναι συστατικά που εμφανίζονται συχνά σε εμβόλια εκτός από αντιγόνα, πρόσθετα, συντηρητικά κ.λπ. με αποτέλεσμα να βοηθούν τα εμβόλια να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά.
Επί του παρόντος, πολλά βελτιωμένα εμβόλια απαιτούν ανοσοενισχυτικά (επικουρικά) στη διαδικασία παρασκευής λόγω του οφέλους τους στην ανοσολογική απόκριση στο σώμα του ασθενούς. Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη ανοσοενισχυτικών παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη προηγμένων εμβολίων για τη βελτίωση της υγείας των ανθρώπων.
Ποια είναι τα έκδοχα στα εμβόλια;
Ένα ανοσοενισχυτικό είναι ένα συστατικό που προστίθεται σε ένα εμβόλιο για να αυξήσει την ποσότητα και να ελέγξει την ανοσολογική απόκριση στο σώμα του ασθενούς. Με άλλα λόγια, τα ανοσοενισχυτικά βοηθούν τα εμβόλια να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά. Τα περισσότερα εμβόλια σήμερα περιέχουν μόνο μια μικρή ποσότητα μικροβίου - ή ακριβέστερα, την πρωτεΐνη του μικροβίου - παρά έναν πλήρη ιό ή βακτήρια. Πρέπει να προστεθούν έκδοχα κατά την προετοιμασία αυτών των εμβολίων για να διασφαλιστεί ότι το σώμα του ασθενούς θα δημιουργήσει μια αρκετά ισχυρή ανοσολογική απόκριση για την καταπολέμηση των εγχυόμενων παθογόνων. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι κύριες χρήσεις των εκδόχων είναι:
Επιταχύνετε και κατευθύνετε την ανοσολογική απόκριση
Ενισχυμένη διασταυρούμενη αντιδραστικότητα
Μειώστε την ποσότητα του αντιγόνου και τον αριθμό των ενέσεων που απαιτούνται
Μερικά κοινά έκδοχα
Προϊόντα από παθογόνα
Ορισμένα από τα συστατικά που χρησιμοποιούνται ως ανοσοενισχυτικά στα εμβόλια μπορεί να αποτελούνται από παθογόνα. Αυτά τα συστατικά επάγουν μια έμφυτη ανοσολογική απόκριση στο εμβόλιο όταν στοχεύουν πολλαπλούς υποδοχείς μέσα ή στην επιφάνεια των εγγενών ανοσοκυττάρων. Έτσι, δημιουργείται ένα μόνιμο στρώμα προστασίας έναντι των παθογόνων που στοχεύει το εμβόλιο. Μερικά από τα παραπάνω συστατικά δοκιμάζονται και χρησιμοποιούνται ως ανοσοενισχυτικά σε εμβόλια σήμερα, όπως:
Μονοφωσφορυλικό λιπίδιο Α
Πολυ (I:C)
CpG DNA, ανοσοενισχυτικό
Γαλάκτωμα
Κοκκώδη έκδοχα
Αυτός ο τύπος εκδόχου αναπτύσσεται σε πολύ μικρά σωματίδια που μπορούν να διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα στο σώμα του ασθενούς. Επιπλέον, αυτά τα ανοσοενισχυτικά ενισχύουν την παροχή αντιγόνων στα κύτταρα του ανοσοποιητικού. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα κοκκωδών εκδόχων:
Στυπτηρία
Ιογενής μορφή
Κυτοκίνες
Συνδυαστικά έκδοχα
Τα συνδυαστικά ανοσοενισχυτικά, π.χ. AS04, προτιμώνται συχνά επειδή μπορούν να προκαλέσουν πολλαπλές προστατευτικές ανοσολογικές αποκρίσεις στο σώμα του ασθενούς. Επιπλέον, ορισμένα έκδοχα έχουν περιορισμένες επιδράσεις όταν δρουν μόνα τους, αλλά ο συνδυασμός τους με άλλα έκδοχα βελτιώνει τα αποτελέσματα.
Η έρευνα για τα σύνθετα έκδοχα βρίσκεται μόνο στα αρχικά της στάδια. Επιστήμονες και ειδικοί προσπαθούν να ανακαλύψουν πώς να συνδυάσουν ανοσοενισχυτικά για να προκαλέσουν μια χρήσιμη ανοσοαπόκριση σε ένα δεδομένο αντιγόνο και τη λειτουργία τους. Ο απώτερος στόχος αυτής της γραμμής έρευνας είναι η δημιουργία «μιας βοηθητικής εργαλειοθήκης» που μπορεί να συνδυαστεί με διάφορους τρόπους, ώστε να μπορεί να δημιουργηθεί οποιοσδήποτε τύπος ανοσοαπόκρισης.
Περιπτώσεις που δεν χρειάζονται έκδοχα
Ορισμένα εμβόλια παρασκευάζονται από εξασθενημένα ή αδρανοποιημένα μικρόβια που μπορούν να προκαλέσουν από μόνα τους ισχυρή ανοσολογική απόκριση. Σε αυτή την περίπτωση, η παρουσία εκδόχων δεν είναι απαραίτητη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, τα εμβόλια κατά της ιλαράς , της παρωτίτιδας , της ερυθράς , της ανεμοβλογιάς, του ροταϊού , της πολιομυελίτιδας και της εποχικής γρίπης γίνονται χωρίς την προσθήκη ανοσοενισχυτικού.