Ορώδη νεοπλάσματα σε νεογνά: Αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία

Το σώμα των νεογέννητων μωρών είναι πολύ εύθραυστο, ειδικά ο εγκέφαλος και το κρανίο τους. Τα κρανία των παιδιών, ειδικά των βρεφών, δεν είναι τόσο στιβαρά και λιωμένα όσο των ενηλίκων. Αποτελούνται από σχετικά μαλακά κόκαλα και συναντώνται στις «ραφές». Αυτά τα οστά θα σκληρύνουν και θα δέσουν μεταξύ τους καθώς το παιδί μεγαλώνει. Επειδή το εμβρυϊκό κρανίο είναι ακόμα τόσο μαλακό, είναι πολύ ευάλωτο σε τραυματισμούς ή επιρροές, ειδικά κατά τη διάρκεια του τοκετού, ένα από τα οποία είναι η κατάσταση του ορογόνου όγκου στο νεογέννητο.

Έχετε ακούσει για ορώδεις όγκους σε βρέφη; Γνωρίζετε τι προκαλεί αυτή την κατάσταση; Είναι ή όχι επικίνδυνος ο ορώδης όγκος του νεογνού; Ας μάθουμε με το aFamilyToday Health στο παρακάτω άρθρο!

Τι είναι ο ορώδης όγκος;

Το Caput succedaneum, γνωστό και ως caput, αναφέρεται στο πρήξιμο ή το οίδημα του τριχωτού της κεφαλής του νεογέννητου που προκαλεί την εμφάνιση ενός εξόγκωμα ή εξόγκωμα αμέσως μετά τη γέννηση. Αυτή η κατάσταση είναι συνήθως ακίνδυνη και θα υποχωρήσει από μόνη της καθώς το παιδί μεγαλώνει. Ωστόσο, τα παιδιά με ορώδη βρογχοκήλη μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε άλλα προβλήματα, όπως ίκτερο.

Αν και παρόμοιος στην εμφάνιση, ένας ορώδης όγκος δεν πρέπει να συγχέεται με ένα αιμαγγείωμα, μια κατάσταση που προκαλείται από αιμορραγία κάτω από το δέρμα.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου για νεογνική ορώδη βρογχοκήλη

Τα ορώματα προκαλούνται συνήθως από εξωτερική πίεση που ασκείται στην επιφάνεια του κρανίου του μωρού, προκαλώντας οίδημα, μώλωπες και ορώδεις όγκους. Αυτές οι πιέσεις μπορεί να προέρχονται από τα κολπικά τοιχώματα και τη μήτρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού.

Τα αιμαγγειώματα σχηματίζονται επίσης συχνά από την πίεση από τη λεκάνη της μητέρας στο κρανίο του μωρού κατά τη διάρκεια του τοκετού ή με τη χρήση συσκευών υποστήριξης του τοκετού όπως η λαβίδα… Ωστόσο, αυτό διαφέρει από τους ορώδεις όγκους, καθώς το τμήμα υγρό συνήθως σχηματίζεται βαθύτερα κάτω από το τριχωτό της κεφαλής και η σύνθεση είναι κυρίως αίμα από σπασμένα αιμοφόρα αγγεία.

Καμία από αυτές τις καταστάσεις δεν προκαλείται πάντα από συγκεκριμένους παράγοντες κινδύνου, αλλά μερικές φορές χωρίς προφανή λόγο κατά τη διάρκεια του τοκετού. Στην πραγματικότητα, σε σπάνιες περιπτώσεις, ένα μωρό μπορεί να εμφανίσει αυτές τις παθήσεις ενώ είναι ακόμα στη μήτρα.

Τόσο το ορογόνο όσο και το αιμαγγείωμα μπορούν να εντοπιστούν με υπερηχογράφημα στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης. Αυτοί οι δύο τύποι σβώλων μπορεί να σχηματιστούν όταν το νερό σας σπάσει πολύ νωρίς. Το αμνιακό υγρό είναι γνωστό ότι υποστηρίζει το έμβρυο. Η πρόωρη ρήξη αμνιακού υγρού αλλά το έμβρυο δεν έχει βγει από τη μήτρα μπορεί να προκαλέσει σύγκρουση του τριχωτού της κεφαλής του μωρού με το σώμα της μητέρας και πρήξιμο επειδή δεν υπάρχει πλέον προστατευτικό μαξιλάρι.

Αιμαγγειώματα παρατηρούνται και σε περιπτώσεις που η μητέρα έχει ολιγοϋδράμνιο.

Οι παράγοντες κινδύνου που μπορεί να προδιαθέτουν στο σχηματισμό ορωδών όγκων στο νεογνό είναι:

Παρατεταμένος τοκετός ή δύσκολος τοκετός

Πρώιμη ρήξη μεμβρανών

Χαμηλή ποσότητα αμνιακού υγρού στη μήτρα

Γεννώντας για πρώτη φορά

Οι συσπάσεις της μήτρας φυσιολογικές Braxton-Hicks

Ορισμένες θέσεις του εμβρύου, π.χ. το κεφάλι προς τα κάτω

Πολλές παραδόσεις γίνονται με λαβίδα ή απαιτούν κάποια άλλη εξειδικευμένη βοηθητική συσκευή

Ωστόσο, όταν σχηματίζεται ένα εξόγκωμα ως αποτέλεσμα της χρήσης αναρρόφησης για την αφαίρεση του εμβρύου, συχνά αναφέρεται ως «σινιόν» και δεν είναι πραγματικός ορώδης όγκος. Το σινιόν εξαφανίζεται ταχύτερα από την κανονική ορώδη βρογχοκήλη, η οποία συνήθως εξαφανίζεται ώρες έως μέρες μετά τη γέννηση του μωρού.

Τα αιμαγγειώματα είναι πιο συχνά σε παιδιά γυναικών που έχουν τα ακόλουθα:

Γεννώντας έναν γιο

Γεννώντας το πρώτο παιδί

Γεννώντας ένα μεγάλο μωρό επειδή τα μωρά μπορεί να είναι πολύ μεγάλα για το μέγεθος της μήτρας που διαστέλλεται

Γεννήσεις που απαιτούν τη χρήση βοηθητικών συσκευών όπως λαβίδα ή αναρρόφηση

Η χρήση της μεθόδου ηλεκτροδίων εμβρυϊκού τριχωτού της κεφαλής κατά τη γέννηση

Πολύωρη εργασία

Αυτή η κατάσταση εμφανίζεται συχνά σε έμβρυα με δυσμενή θέση γέννησης.

Συμπτώματα ορογόνου βρογχοκήλη σε νεογνά

Σε παιδιά με ορώδη βρογχοκήλη, μετά τη γέννηση, οι γονείς μπορεί να δουν πρήξιμο ή πρήξιμο στο τριχωτό της κεφαλής. Το πρήξιμο εντοπίζεται συνήθως στο πίσω μέρος της κορυφής του κεφαλιού γιατί εκεί είναι περισσότερο εκτεθειμένη η λεκάνη και η μήτρα της μητέρας. Αυτή τη στιγμή, το άγγιγμα του όγκου θα κάνει το παιδί να αισθανθεί πόνο. Ένα άλλο σύμπτωμα του caput είναι οι μώλωπες στο τριχωτό της κεφαλής. Σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζονται μελανιές και στο πρόσωπο του παιδιού.

Τα νεογνά με αιμαγγειώματα μπορεί να αναπτύξουν ένα εξόγκωμα στο τριχωτό της κεφαλής (χωρίς μώλωπες) μέσα σε λίγες ημέρες από τη γέννηση. Εκείνη την εποχή, αυτή η περιοχή ήταν αρκετά ευαίσθητη.

Κατά τη διάρκεια ενός κολπικού τοκετού, υπάρχει μεγάλη επικαλυπτόμενη πίεση στο κρανίο του εμβρύου, ειδικά στην κορυφή του κρανίου. Αυτό μπορεί να παραμορφώσει το κεφάλι του μωρού, ένα φαινόμενο που είναι κοινώς γνωστό ως προσαρμογή της κεφαλής του εμβρύου.

Επιπλοκές ορογόνου βρογχοκήλης σε νεογνά

Συνήθως, οι ορώδεις όγκοι θα εξαφανιστούν μόνοι τους χωρίς να αφήσουν επιπλοκές. Ωστόσο, μερικές φορές εμφανίζονται επιπλοκές όπως:

Τριχόπτωση: Λόγω της πίεσης που ασκείται στο τριχωτό της κεφαλής, μέρος του περιβάλλοντος ιστού μπορεί να πεθάνει και να προκαλέσει απώλεια μαλλιών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα μαλλιά θα αναπτυχθούν ξανά κανονικά. Υπάρχουν εξαιρέσεις, ωστόσο, όπου τα μαλλιά μπορεί να πέσουν μόνιμα χωρίς να ξαναφυτρώσουν.

Ίκτερος: Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστούν και μώλωπες. Αυτή η κατάσταση μπορεί να συμβεί επειδή τα ερυθρά αιμοσφαίρια διασπώνται, οδηγώντας σε συσσώρευση χολερυθρίνης. Αυτό προκαλεί στο βρέφος κιτρίνισμα του δέρματος και του λευκού των ματιών.

Εάν ο ίκτερος είναι σοβαρός ή χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη περισσότερες επιπλοκές. Αυτές οι επιπλοκές περιλαμβάνουν:

Εγκεφαλική βλάβη

Απώλεια ακοής

Αθητοειδής εγκεφαλική παράλυση, κινητική διαταραχή

Μη φυσιολογική ανάπτυξη σμάλτου

Τα μάτια κοιτούν ψηλά για πάντα

Νεκρός.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα αιμαγγειώματα της κεφαλής μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές, όπως:

Ραγισμένο κρανίο

Κάντε το χτύπημα πιο σκληρό

Μόλυνση

Αναιμία

Ίκτερος (πιο συχνός από τη θρομβοφλεβίτιδα).

Πώς διαγιγνώσκονται οι ορώδεις όγκοι νεογνών;

Οι ορώδεις όγκοι συνήθως αναγνωρίζονται με φυσική εξέταση και δεν απαιτούν πρόσθετες εξετάσεις. Όταν είναι απαραίτητο, ο γιατρός θα συστήσει τη διενέργεια πιο εις βάθος εξετάσεων για την αξιολόγηση της κατάστασης του μωρού πιο συγκεκριμένα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις αιμαγγειωμάτων, το κρανίο ενός παιδιού μπορεί να φαίνεται ραγισμένο. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν ακτινογραφίες για την αξιολόγηση της κατάστασης του κρανίου με τον πιο ακριβή τρόπο.

Θεραπεία ορωδών όγκων σε νεογνά

Το Caput συνήθως υποχωρεί από μόνο του χωρίς παρέμβαση εντός λίγων ημερών από τη γέννηση. Εν τω μεταξύ, εάν δεν υπάρχουν άλλοι παράγοντες κινδύνου ή επιπλοκές, τα αιμαγγειώματα μπορούν να υποχωρήσουν από μόνα τους εντός 2-6 εβδομάδων μετά τον τοκετό.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα αιμαγγειώματα μπορεί να προκαλέσουν άλλες επιπλοκές, όπως μόλυνση, που μπορεί να απαιτούν φαρμακευτική αγωγή και χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, εάν το αιμαγγείωμα γίνει συμπαγές, μπορεί επίσης να υποχωρήσει μετά από λίγο.

Μια άλλη μέθοδος θεραπείας είναι η θεραπεία με κράνος. Σε αυτή τη μέθοδο, τα μωρά θα φορούν ένα ειδικά διαμορφωμένο καπέλο για 18-20 ώρες την ημέρα μέχρι το κεφάλι τους να επιστρέψει στο επιθυμητό σχήμα. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται επίσης σπάνια.

Πολλές θηλάζουσες μητέρες νιώθουν ανησυχία και σύγχυση όταν βλέπουν ένα νεογέννητο μωρό με ορό στο κεφάλι. Ας ελπίσουμε ότι αυτό το άρθρο θα σας βοηθήσει να νιώσετε λίγη ανακούφιση και να κατανοήσετε περισσότερα για την κατάσταση του μωρού σας. Ωστόσο, οι μητέρες δεν πρέπει να εφησυχάζουν. Πάρτε το παιδί σας σε έναν γιατρό σύντομα για να παρακολουθήσετε και να ελέγξετε τις επικίνδυνες επιπλοκές που μπορεί να επηρεάσουν την υγεία του μωρού σας.