Απώλεια ακοής στα παιδιά: Ταξινόμηση και θεραπεία

Οι περισσότερες περιπτώσεις απώλειας ακοής στα παιδιά μπορούν να προληφθούν. Οι κατάλληλες μέθοδοι θεραπείας θα βοηθήσουν τα παιδιά να αναρρώσουν από την απώλεια ακοής.

Η απώλεια ακοής μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά εάν συμβεί τα πρώτα χρόνια της ζωής του μωρού, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες αργότερα. Η ακοή είναι το θεμέλιο για την ανάπτυξη της ομιλίας, μόνο όταν ακούνε κανονικά τα μωρά μπορούν να μιλήσουν καθαρά. Επομένως, εάν το μωρό σας έχει απώλεια ακοής σε νεαρή ηλικία, πρέπει να του δώσετε ιδιαίτερη προσοχή, καθώς ακόμη και μια προσωρινή απώλεια ακοής στην παιδική ηλικία το δυσκολεύει στην απόκτηση της γλώσσας.

Σχετικά με την απώλεια ακοής

Τα περισσότερα μωρά εμφανίζουν ήπια απώλεια ακοής λόγω συσσώρευσης υγρών στο μέσο αυτί κατά τη διάρκεια αλλεργιών ή κρυολογήματος. Αυτή η κατάσταση είναι μόνο προσωρινή και θα επανέλθει στο φυσιολογικό μόλις φύγουν τα κρυολογήματα και οι αλλεργίες του μωρού σας , όταν η ευσταχιανή σάλπιγγα (ο σωλήνας που συνδέει το αυτί και το λαιμό) θα εκκενώσει το υπόλοιπο υγρό στο λαιμό. Περίπου 1 στα 10 παιδιά παθαίνουν αυτή τη ρευστή μόλυνση εξαιτίας ενός προβλήματος με την ευσταχιανή σάλπιγγα.

Τα προσβεβλημένα παιδιά συχνά δεν έχουν την ικανότητα να ακούν όσο συνήθως και μερικές φορές έχουν ακόμη και καθυστερήσεις ομιλίας. Ένας λιγότερο κοινός αλλά επικίνδυνος τύπος γλωσσικής ανάπτυξης είναι η μόνιμη απώλεια ακοής, η ήπια απώλεια ακοής μόνο στο ένα αυτί και η σοβαρή απώλεια ακοής και στα δύο.

Υπάρχουν 2 τύποι απώλειας ακοής:

Αγώγιμη απώλεια ακοής: που προκαλείται από προβλήματα με τον ακουστικό πόρο, το τύμπανο, το μέσο αυτί και τα μικρά οστά στον ακουστικό πόρο (χάμμα, κολπίσκος και αναβολέας).

Υποδεκτική απώλεια ακοής: προκαλείται από προβλήματα στο εσωτερικό του ακουστικού πόρου (αυτός ο τύπος είναι επίσης γνωστός ως βαρηκοΐα που σχετίζεται με νευρο).

Αγώγιμη απώλεια ακοής

Λόγος:

Παραμόρφωση του εξωτερικού αυτιού, του ακουστικού πόρου ή της δομής του αυτιού.

Υγρό στο μέσο αυτί λόγω κρυολογήματος.

Λοιμώξεις του αυτιού (μέση ωτίτιδα – λοίμωξη του μέσου ωτός κατά την οποία συσσώρευση υγρού μπορεί να παρεμποδίσει την κίνηση του τυμπάνου και των μικρών οστών).

Αλλεργία;

μειωμένη ή δυσλειτουργική ευσταχιανή σάλπιγγα.

Τύμπανο αυτιού;

Καλοηθής όγκος;

Απόφραξη κεριού αυτιού;

μόλυνση του ακουστικού πόρου?

Νερό στο αυτί?

Τραύμα (π.χ. κάταγμα κρανίου).

Ωτοσκλήρωση.

Μέθοδοι αντιμετώπισης της αγώγιμης απώλειας ακοής

Υπάρχουν δύο τύποι αγώγιμης απώλειας ακοής: η συγγενής ανεπάρκεια του ακουστικού πόρου (ο ακουστικός πόρος χάνει τη λειτουργία του κατά τη γέννηση) και η δυσπλασία (δυσλειτουργία των δομών του μέσου αυτιού). Όλα τα παραπάνω ελαττώματα αντιμετωπίζονται με χειρουργική επέμβαση. Εάν ο ασθενής είναι ακατάλληλος για χειρουργική επέμβαση, μπορεί να αντικατασταθεί ένα ακουστικό βαρηκοΐας οστικής αγωγιμότητας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια χειρουργική συσκευή οστικής μεταμόσχευσης (π.χ. σύστημα Baha ή Ponto) ή συμβατικά ακουστικά βαρηκοΐας. Ποια θεραπεία θα επιλέξετε εξαρτάται από την κατάσταση του οπτικού νεύρου.

Ο γιατρός σας θα αντιμετωπίσει μια οξεία λοίμωξη με αντιβιοτικά ή αντιμυκητιακά φάρμακα. Εάν έχετε λοίμωξη στο αυτί για μεγάλο χρονικό διάστημα και όγκο, χρειάζεστε χειρουργική επέμβαση. Η θεραπεία της χρόνιας λοιμώδους συλλογής απαιτεί αντιβιοτικά, εάν όχι χρόνια, απαιτείται χειρουργική επέμβαση ή σωλήνας εξισορρόπησης της πίεσης.

Εάν το αυτί έχει υποστεί βλάβη από τραυματισμό στο κεφάλι, η χειρουργική αποκατάσταση των κατεστραμμένων δομών του αυτιού θα πραγματοποιηθεί μόλις ο ασθενής σταθεροποιηθεί από το οξύ τραύμα.

Μια κληρονομική μορφή αγώγιμης απώλειας ακοής είναι η ωτοσκλήρυνση, κατά την οποία οι ραβδώσεις (3ο μικρότερο οστό στο μέσο αυτί) ακινητοποιούνται έτσι ώστε ο ήχος να μην μπορεί να φτάσει στο μέσο αυτί. Η ωτοσκλήρυνση εμφανίζεται συχνά με απώλεια ακοής στην ενήλικη ζωή. Για τη θεραπεία της ωτοσκλήρωσης, πρέπει να υποβληθείτε σε χειρουργική επέμβαση για την αντικατάσταση των ακίνητων οστών με πρόσθεση ή να χρησιμοποιήσετε ακουστικό βαρηκοΐας.

Μελέτες δείχνουν ότι ο ιός της ιλαράς προκαλεί σκλήρυνση των οστών σε άτομα με κληρονομική προδιάθεση για ωτοσκλήρωση. Επομένως, πρέπει να κάνετε το παιδί σας εμβολιασμένο κατά της ιλαράς για να μειώσετε τον κίνδυνο. Η ωτοσκλήρυνση συχνά οδηγεί σε απώλεια ακοής λόγω προβλημάτων με το έξω και το μέσο αυτί. Εκτός αυτού, μπορεί επίσης να προκαλέσει δεκτική απώλεια ακοής (κατεστραμμένα αισθητήρια κύτταρα ή νευρικές ίνες του εσωτερικού αυτιού) καθώς και αγώγιμη απώλεια ακοής με μικρότερη συχνότητα.

Ακούγοντας κακή λήψη

Λόγος

Έκθεση σε δυνατούς θορύβους.

Τραύμα στο κεφάλι;

Ιός ή ασθένεια.

Αυτοάνοσα νοσήματα του έσω αυτιού.

Γενετική;

Παλιά εποχή;

Παραμόρφωση του εσωτερικού αυτιού;

Νόσος Meniere ;

Ωτοσκλήρωση – μια γενετική διαταραχή που έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη των οστών στην περιοχή γύρω από το οστό, ένα μικρό οστό στο μέσο αυτί που το εμποδίζει να δονείται όταν διεγείρεται από τον ήχο.

Ογκος.

Μέθοδοι αντιμετώπισης της δεκτικής απώλειας ακοής

Με ακουστικό τραύμα, απαιτείται θεραπεία με κορτικοστεροειδή για τη μείωση του οιδήματος και της φλεγμονής των κυττάρων του κοχλία για τη βελτίωση και την επούλωση των τραυματισμένων δομών.

Για περιπτώσεις απώλειας ακοής λόγω τραυματισμών στο κεφάλι ή ξαφνικών αλλαγών στην πίεση του αέρα σε αεροπλάνα που προκαλούν ρήξη, διαρροή υγρού στο αυτί, δηλητηρίαση του εσωτερικού αυτιού, πρέπει να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση.

Ο γιατρός σας θα αντιμετωπίσει την ιογενή δεκτική απώλεια ακοής σας με κορτικοστεροειδή.

Εάν έχετε απώλεια ακοής για αρκετούς μήνες και ο γιατρός σας τη διαγνώσει ως αυτοάνοσο νόσημα στο αυτί σας, θα χρειαστείτε μακροχρόνια θεραπεία με κορτικοστεροειδή και συνδυασμό φαρμακευτικής θεραπείας. Η αυτοάνοση νόσος του εσωτερικού αυτιού εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται στις δομές του ίδιου του αυτιού.

Όταν η απώλεια ακοής είναι ανεξήγητη ή σχετίζεται με τη νόσο του Meniere, πρέπει να εφαρμόζετε δίαιτα, διουρητικά και κορτικοστεροειδή. Τα συμπτώματα της νόσου του Meniere περιλαμβάνουν απώλεια ακοής, βουητό στα αυτιά και ζάλη. Εάν μετά τη θεραπεία, εξακολουθείτε να είστε ζαλισμένοι, πρέπει να παρέμβετε με πολλά χειρουργικά μέτρα.

Εάν έχετε απώλεια ακοής λόγω όγκων, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση ή ακτινοβολία. Εάν ο όγκος είναι μικρός και η απώλεια ακοής είναι ήπια, το 50% από εσάς θα αναρρώσει.

Η μη αναστρέψιμη δεκτική απώλεια ακοής είναι η πιο κοινή μορφή απώλειας ακοής και απαιτεί θεραπεία με ακουστικά βαρηκοΐας. Εάν αυτό δεν λειτουργήσει, ο γιατρός θα κάνει χειρουργική επέμβαση κοχλιακού εμφυτεύματος.

Πότε πρέπει να πάτε το παιδί σας στο γιατρό;

Τα ακόλουθα είναι προειδοποιητικά σημάδια και συμπτώματα που πρέπει να πάρετε το παιδί σας στο γιατρό:

Τα μωρά δεν τρομάζουν με δυνατούς θορύβους και δεν στρέφονται προς τους ήχους στην ηλικία των 3-4 μηνών.

Το μωρό δεν σε προσέχει μέχρι να σε δει.

Το μωρό αργεί να μιλήσει ή είναι δύσκολο να καταλάβει, μπορεί να πει μόνο μεμονωμένες λέξεις όπως «μπα», «μα» σε ηλικία 12-15 μηνών.

Το μωρό δεν ανταποκρίνεται όταν το καλούν.

Το μωρό μπορεί να ακούσει μόνο ορισμένους ήχους.

Τα παιδιά με απώλεια ακοής και δυσκολία να κρατήσουν το κεφάλι τους ακίνητο, κάθονται αργά και δυσκολεύονται να περπατήσουν γιατί σε ορισμένα παιδιά με απώλεια ακοής επηρεάζεται και το ένα αυτί που ελέγχει την ισορροπία και την κίνηση του κεφαλιού.

Ας ελπίσουμε ότι το άρθρο σας παρείχε χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την απώλεια ακοής στα παιδιά για να έχετε έναν καλύτερο τρόπο να φροντίζετε το παιδί σας.