Πρώτες βοήθειες για αναφυλαξία σωστά και αποτελεσματικά

Η αναφυλαξία είναι ο ιατρικός όρος για μια ιδιαίτερα σοβαρή, απειλητική για τη ζωή αλλεργική αντίδραση. Οι πρώτες βοήθειες για την αναφυλαξία πρέπει να γίνονται γρήγορα και σωστά, γιατί η αναφυλαξία μπορεί να συμβεί πολύ γρήγορα, λίγα δευτερόλεπτα ή λεπτά μετά την έκθεση του ατόμου στο αλλεργιογόνο. Εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά με αδρεναλίνη, ο ασθενής μπορεί να πεθάνει.

Οι πρώτες βοήθειες για την αναφυλαξία είναι μια πολύ σημαντική δεξιότητα. Οι ασθενείς με αναφυλαξία πρέπει να λαμβάνουν αμέσως ενέσεις αδρεναλίνης και να μεταφέρονται γρήγορα στα επείγοντα. Η στάση της επείγουσας θεραπείας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να σωθεί η ζωή των ασθενών με αναφυλαξία.

Τι είναι το αναφυλακτικό σοκ;

Οι αιτιολογικοί παράγοντες της αναφυλαξίας υπάρχουν στη ζωή, συχνά στα τρόφιμα

Η αναφυλαξία είναι αποτέλεσμα του ανοσοποιητικού συστήματος, του φυσικού αμυντικού συστήματος του σώματος, που αντιδρά υπερβολικά σε μια σκανδάλη. Ο αιτιολογικός παράγοντας είναι συνήθως κάτι στο οποίο το άτομο είναι αλλεργικό, αλλά όχι πάντα. Οι συνήθεις παράγοντες που προκαλούν αναφυλαξία περιλαμβάνουν:

• Τρόφιμα - περιλαμβάνει ξηρούς καρπούς, γαλακτοκομικά, ψάρια, οστρακοειδή, αυγά και μερικά φρούτα.
• Φάρμακα - συμπεριλαμβανομένων ορισμένων μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ) όπως η ασπιρίνη ή ορισμένα αντιβιοτικά. Τα αναισθητικά και τα αναισθητικά μπορούν επίσης να αποτελέσουν έναυσμα για την αλλεργία.
• Τσιμπήματα εντόμων, όπως οι μέλισσες.
• Αντίθεση - ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται σε ορισμένες απεικονιστικές εξετάσεις, για να βοηθήσει ορισμένες περιοχές του σώματός σας να εμφανίζονται καλύτερα σε μια σάρωση.
• Λατέξ - ένα είδος λατέξ που βρίσκεται σε ορισμένα γάντια και προφυλακτικά από λατέξ.
• Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν βρέθηκε εμφανής αιτιολογικός παράγοντας. Αυτό ονομάζεται ιδιοπαθής αναφυλαξία.

Σημάδια αναφυλαξίας

Η αναφυλαξία είναι μια οξεία, σοβαρή και δυνητικά θανατηφόρα αλλεργική αντίδραση (συνδυασμένο αντιγόνο με αντίσωμα IgE), με αποτέλεσμα τη μαζική απελευθέρωση χημικών μεσολαβητών που επηρεάζουν πολλά όργανα-στόχους. Η αναφυλαξία είναι συνήθως μια αντίδραση υπερευαισθησίας με τη μεσολάβηση IgE (τύπου 1) που περιλαμβάνει την απελευθέρωση πολλαπλών χημικών μεσολαβητών από την αποκοκκίωση των μαστοκυττάρων μετά από δεύτερη έκθεση σε ένα συγκεκριμένο αντιγόνο. Οι χημικοί μεσολαβητές που απελευθερώνονται ισχυρά περιλαμβάνουν ισταμίνη, τρυπτάση, καρβοξυπεπτιδάση Α και πρωτεογλυκάνη.

Μέσω της ενεργοποίησης των ενζύμων φωσφολιπάση Α, κυκλοοξυγενάση και λιποξυγενάση, σχηματίζουν μεταβολίτες του αραχιδονικού οξέος, συμπεριλαμβανομένων των λευκοτριενίων, των προσταγλανδινών και των παραγόντων ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων. Η ισταμίνη αυξάνει την αγγειακή διαπερατότητα και την αγγειοδιαστολή που οδηγεί σε μειωμένη αιμάτωση των ιστών. Το σώμα ανταποκρίνεται σε αυτές τις αλλαγές αυξάνοντας τον καρδιακό ρυθμό και τη συσταλτικότητα της καρδιάς. Η προσταγλανδίνη D δρα ως βρογχοσυσταλτικό και συστέλλει τα πνευμονικά και τα καρδιακά αιμοφόρα αγγεία. Αυξάνει επίσης την περιφερική αγγειοδιαστολή συμβάλλοντας έτσι στη μειωμένη αιμάτωση σε ζωτικά όργανα.

Η αναφυλαξία είναι μια κατάσταση που απαιτεί άμεση επείγουσα θεραπεία

Τα λευκοτριένια αυξάνουν τη βρογχοσυστολή, την αγγειακή διαπερατότητα και προκαλούν αναδιαμόρφωση των αεραγωγών. Ο παράγοντας ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων ασκεί επίσης βρογχοσυστολή και αυξημένη αγγειακή διαπερατότητα. Ο TNF-alpha ενεργοποιεί τα ουδετερόφιλα και αυξάνει τη σύνθεση χημειοκινών. Η αναπόφευκτη συνέπεια αυτών των διεργασιών είναι η πρόκληση αγγειοδιαστολής, απώλειας ενδοαγγειακού όγκου στον διάμεσο χώρο, κάτι που είναι πιο εμφανές κλινικά σε ασθενείς με ξαφνική πτώση της αρτηριακής πίεσης .

Η αναφυλαξία πρέπει να εξετάζεται όταν υπάρχει τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Κνίδωση στο δέρμα, οίδημα.
• Ταχύς παλμός.
• Δύσπνοια, σφίξιμο στο στήθος, συριγμός.
• Κοιλιακό άλγος ή έμετος.
• Χαμηλή αρτηριακή πίεση ή λιποθυμία.
• Διαταραχή συνείδησης.

Βαθμός αναφυλαξίας

Οι 4 βαθμοί αναφυλαξίας χωρίζονται ως εξής:

• Ήπια (βαθμός Ι): Κνίδωση, κνησμός, αγγειοοίδημα (τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο στο δέρμα, τον υποδόριο ιστό, τον βλεννογόνο).
• Σοβαρή (βαθμός ΙΙ): Έχοντας 2 ή περισσότερα από τα ακόλουθα σημεία:
  • Εμφανίζεται κνίδωση, αγγειοοίδημα γρήγορα.
  • Καταρροή, βραχνή φωνή, σφίξιμο στο στήθος, δύσπνοια.
  • Κοιλιακό άλγος, διάρροια, ναυτία, έμετος.
  • Η αρτηριακή πίεση μπορεί να είναι αυξημένη ή φυσιολογική και ο καρδιακός ρυθμός είναι συνήθως γρήγορος.

Η αναφυλαξία μπορεί να προκαλέσει στένωση των αεραγωγών που οδηγεί σε γρήγορο θάνατο

• Κρίσιμη (βαθμός III): Πιο σοβαρές εκδηλώσεις σε όργανα:
  • Αεραγωγός: οίδημα του λάρυγγα, λαρυγγικός συριγμός.
  • Δύσπνοια, δύσπνοια, ταχύπνοια, κυάνωση, συριγμός.
  • Διαταραχές συνείδησης: διεγερσιμότητα, σπασμοί, κώμα, ακράτεια ούρων.
  • Κυκλοφορικό: Μικρός γρήγορος παλμός που δύσκολα πιάνεται, πτώση της αρτηριακής πίεσης (σοκ).

• Κυκλοφορική ανακοπή (βαθμός IV): Ο ασθενής σταματά την κυκλοφορία, σταματά να αναπνέει.

Πρώτες βοήθειες για αναφυλαξία σωστά και γρήγορα

Οι πρώτες βοήθειες για την αναφυλαξία πρέπει να γίνονται γρήγορα γιατί η αναφυλαξία είναι επείγουσα ιατρική κατάσταση. Μπορεί να είναι πολύ σοβαρό και απειλητικό για τη ζωή. Η αδρεναλίνη είναι πάντα η πρώτη επιλογή. Εάν κάποιος εμφανίσει σημάδια συριγμού, επίμονο βήχα ή βραχνάδα μετά το φαγητό, έκθεση σε μια ουσία, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν δερματικά συμπτώματα, πρέπει να σκεφτείτε ένα αναφυλακτικό σοκ. Εκείνη την ώρα, μείνετε ήρεμοι και κάντε τις πρώτες βοήθειες για αναφυλαξία σύμφωνα με τις ακόλουθες οδηγίες:

Βήμα 1: Πλησιάστε τον ασθενή

• Εάν ο ασθενής είναι αναίσθητος, τοποθετήστε τον σε ασφαλή πλάγια θέση.
• Για τα μικρά παιδιά, ξαπλώστε τα στο κρεβάτι, μην τα μαζεύετε.
• Ελέγξτε γρήγορα τον παλμό (θέση καρωτίδας, βουβωνικός παλμός) και δείτε εάν ο ασθενής αναπνέει ακόμα, εάν δεν υπάρχει σφυγμός ή ο ασθενής σταματά να αναπνέει, εκτελέστε αμέσως βασικά μέτρα καρδιοπνευμονικής ανάνηψης (καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση). - ασφυξία).

Προσέγγιση και πρώτες βοήθειες για αναφυλαξία με αδρεναλίνη

Βήμα 2: Εάν είναι διαθέσιμη αδρεναλίνη, κάντε επείγουσες ενέσεις αδρεναλίνης

• Η αδρεναλίνη πρέπει να χορηγείται ενδομυϊκά αμέσως μετά τη διάγνωση της αναφυλαξίας βαθμού ΙΙ ή υψηλότερου. Αυτό είναι το πρώτο σημαντικό φάρμακο που σώζει τη ζωή ασθενών με αναφυλαξία.
• Δόση ένεσης αδρεναλίνης: Συγκέντρωση φαρμάκου αδρεναλίνης 1 mg/ml σε 1 φύσιγγα, ενδομυϊκά (βραχίονας ή μηρός):
  • 0,2 ml (ισοδύναμο με 1/5 σωληνάριο): Νεογέννητο ή < 10kg.="">
  • 0,25ml (1/4 σωληνάριο): Παιδιά περίπου 10 kg.
  • 0,3 ml (1/3 σωληνάριο): Παιδιά περίπου 20 κιλά.
  • 0,5ml (1/2 σωληνάριο): Παιδιά > 30 kg.
  • 0,5 - 1ml (1/2-1 σωληνάριο): Ενήλικες.

Βήμα 3: Καλέστε επειγόντως ένα ασθενοφόρο

Καλέστε το 115 για να μεταφέρετε τον ασθενή στην πλησιέστερη υγειονομική μονάδα για εντατική παρακολούθηση.

Βήμα 4: Συνεχίστε να παρακολουθείτε τα ζωτικά σημεία του ασθενούς ενώ περιμένετε ένα ασθενοφόρο

• Παρακολουθήστε την αρτηριακή πίεση κάθε 3-5 λεπτά.
• Επαναλάβετε την ένεση αδρεναλίνης στην ίδια δόση κάθε 3 - 5 λεπτά μέχρι να σταθεροποιηθούν ο παλμός και η αρτηριακή πίεση.

Μέσω αυτού του άρθρου, το Blog aFamilyToday ελπίζει ότι έχετε κατανοήσει κάπως τα αίτια, τα σημάδια και ειδικά τη μέθοδο πρώτων βοηθειών για την αναφυλαξία . Μοιραστείτε αυτό το άρθρο για να διαδώσετε σθεναρά πληροφορίες σχετικά με τις δεξιότητες πρώτων βοηθειών αναφυλαξίας σε όλους, φίλους!