Καρκίνος σκωληκοειδούς: Επιλογές θεραπείας

Θα μάθετε για τις διαφορετικές μεθόδους που χρησιμοποιούν οι γιατροί για τη θεραπεία ασθενών με σκωληκοειδίτιδα. Χρησιμοποιήστε το μενού για να δείτε άλλες σελίδες.

Αυτή η ενότητα σας ενημερώνει για τις θεραπείες που αποτελούν το πρότυπο φροντίδας για τον καρκίνο της σκωληκοειδίτιδας. «Πρότυπο φροντίδας» σημαίνει τις πιο γνωστές θεραπείες. Κατά τη λήψη αποφάσεων για το σχέδιο θεραπείας, οι ασθενείς ενθαρρύνονται να εξετάσουν την επιλογή κλινικών δοκιμών.

Μια κλινική δοκιμή είναι μια μελέτη που δοκιμάζει μια νέα θεραπεία. Οι γιατροί θέλουν να μάθουν εάν η νέα θεραπεία είναι ασφαλής, αποτελεσματική και πιθανώς καλύτερη από την τυπική θεραπεία. Οι κλινικές δοκιμές μπορεί να είναι η δοκιμή ενός νέου φαρμάκου, ενός νέου συνδυασμού τυπικών μεθόδων, νέων δόσεων τυπικών φαρμάκων ή άλλων θεραπειών. Ο γιατρός σας μπορεί να σας βοηθήσει να εξετάσετε τις θεραπείες.

Ο καρκίνος της σκωληκοειδούς είναι μια σπάνια ασθένεια

Επισκόπηση θεραπείας

Στη φροντίδα του καρκίνου, γιατροί από πολλές ειδικότητες συχνά συνεργάζονται για να παρέχουν σε έναν ασθενή ένα συγκεκριμένο σχέδιο θεραπείας που συνδυάζει πολλαπλές προσεγγίσεις. Αυτή η μέθοδος είναι γνωστή στη σύγχρονη ιατρική ως πολυτροπική θεραπεία. Η πολυτροπική θεραπεία εκτελείται από πολλούς επαγγελματίες στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, όπως γιατρούς, νοσηλευτές, κοινωνικούς λειτουργούς, φαρμακοποιούς, ψυχολόγους, διατροφολόγους κ.λπ.

Οι θεραπείες και οι συστάσεις βασίζονται σε πολλούς παράγοντες, όπως ο τύπος και το στάδιο του καρκίνου, οι πιθανές παρενέργειες, οι προτιμήσεις των ασθενών και η ιατρική κατάσταση. Το σχέδιο θεραπείας περιλαμβάνει επίσης την παρηγορητική φροντίδα για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων και τη μείωση των παρενεργειών, ως σημαντικό μέρος της φροντίδας του καρκίνου. Πρέπει να αφιερώσετε χρόνο για να μάθετε για όλες τις θεραπείες και να κάνετε ερωτήσεις για πράγματα που δεν είναι ξεκάθαρα. Συνιστάται να μιλήσετε με το γιατρό σας σχετικά με τους στόχους και τις προσδοκίες σας κατά την αποδοχή της θεραπείας για να επιτύχετε το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Χειρουργική επέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση στοχεύει στην αφαίρεση του όγκου μαζί με ορισμένους από τους υγιείς ιστούς που τον περιβάλλουν. Αυτή είναι η κοινή και τυπική θεραπεία στον καρκίνο της σκωληκοειδούς . Ο καρκίνος της σκωληκοειδούς είναι συνήθως χαμηλού βαθμού, επομένως αναπτύσσεται αργά. Οι περισσότεροι καρκίνοι σκωληκοειδούς μπορούν να αντιμετωπιστούν επιτυχώς μόνο με χειρουργική επέμβαση. Οι ογκολόγοι είναι χειρουργοί με ειδική εκπαίδευση στη χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου.

Μέθοδοι χειρουργικής επέμβασης για σκωληκοειδίτιδα:

• Κόψτε το παράρτημα. Είναι χειρουργική μόνο η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης και η εφαρμογή μόνο ενός νευροενδοκρινικού όγκου μικρότερου από 1,5 cm.

Είναι δυνατόν να γίνει σκωληκοειδεκτομή;

Στην περίπτωση του πρώτου χειρουργείου αφαιρέθηκε η σκωληκοειδίτιδα με αρχική διάγνωση σκωληκοειδίτιδας. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, τα αποτελέσματα της βιοψίας αποκάλυψαν νευροενδοκρινικό καρκίνωμα της σκωληκοειδούς απόφυσης και στη συνέχεια στον ασθενή προτάθηκε να υποβληθεί σε δεύτερη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση περισσότερων ιστών (η τεχνική που περιγράφεται παρακάτω).

• Εκτομή δεξιού παχέος εντέρου. Σε περίπτωση νευροενδοκρινών όγκων μεγαλύτερων από 2 cm ή μη νευροενδοκρινικής σκωληκοειδίτιδας, πρέπει να γίνεται κολεκτομή. Το δεξιό κόλον, το τμήμα του παχέος εντέρου που συνδέεται με την σκωληκοειδή απόφυση, θα αφαιρεθεί μαζί με τα κοντινά αιμοφόρα αγγεία και τους λεμφαδένες. Παρόλο που αφαιρείται μέρος του παχέος εντέρου, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ασθενής δεν χρειάζεται στομία - ένα άνοιγμα στην κοιλιά μέσω του οποίου απορρίπτονται τα πεπτικά υγρά από τα έντερα στον σάκο.
• Χειρουργικός καθαρισμός. Όταν οι ασθενείς νοσηλεύονται σε μεταγενέστερο στάδιο όπου δεν μπορεί να γίνει δεξιά κολεκτομή λόγω εισβολής όγκου ή απομακρυσμένων μεταστάσεων, ενδείκνυται χειρουργικός καθαρισμός με στόχο την αφαίρεση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους του όγκου. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, συνήθως χορηγείται χημειοθεραπεία (βλέπε παρακάτω) για να σκοτώσει τυχόν εναπομείναντα καρκινικά κύτταρα.

 Όταν συναντάται ένας βλεννώδης όγκος, το μεγαλύτερο μέρος του ανώμαλου ιστού αποτελείται από συσσώρευση βλέννας και δεν είναι καρκινογόνος φύσης. Η βλέννα είναι συνήθως σαν ζελέ, σε σχήμα ζελέ για τρόφιμα. Η αφαίρεση της βλέννας μπορεί συχνά να ανακουφίσει τα συμπτώματα του φουσκώματος.

• Χειρουργική αφαίρεση του περιτοναίου. Αυτή η μέθοδος εξακολουθεί να είναι αμφιλεγόμενη σχετικά με την εφαρμογή της σε ασθενείς με χαμηλής βαθμίδας, αργά αναπτυσσόμενο καρκίνο σκωληκοειδούς που έχει εξαπλωθεί πέρα ​​από το κόλον σε άλλες περιοχές της κοιλιάς. Μερικοί χειρουργοί συνιστούν ριζική χειρουργική επέμβαση, συμπεριλαμβανομένης της περιτοναϊκής εκτομής για την αφαίρεση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους του καρκίνου.

Σε ασθενείς με πολύ αργά αναπτυσσόμενους όγκους, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αφαιρέσει το μεγαλύτερο μέρος του καρκίνου. Αυτό μπορεί να ωφελήσει τον ασθενή μειώνοντας το μέγεθος του μελανώματος, αν και δεν αφαιρεί εντελώς τον όγκο. καρκινικά κύτταρα από το σώμα. Ωστόσο, η χειρουργική επέμβαση εξακολουθεί να έχει τους δικούς του κινδύνους και επιπλοκές. Ο γιατρός σας θα εξετάσει διάφορους παράγοντες, όπως την ηλικία και τη φυσική κατάσταση του ασθενούς, πριν συστήσει την κατάλληλη χειρουργική προσέγγιση. Οι ασθενείς θα πρέπει να μιλήσουν με γιατρούς που ειδικεύονται σε αυτό το είδος χειρουργικής επέμβασης καρκίνου.

Χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία είναι η χρήση φαρμάκων για τη θανάτωση των καρκινικών κυττάρων, σταματώντας την ικανότητά τους να αναπτύσσονται και να διαιρούνται. Η χημειοθεραπεία συνταγογραφείται από ιατρό ογκολόγο – γιατρό που ειδικεύεται στη θεραπεία του καρκίνου με φάρμακα.

Η χημειοθεραπεία είναι η χρήση φαρμάκων για τη θανάτωση των καρκινικών κυττάρων

Για τον καρκίνο της σκωληκοειδούς που δεν είναι νευροενδοκρινικός όγκος, η χημειοθεραπεία συνήθως χορηγείται αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση όταν η βιοψία υποδεικνύει ότι ο όγκος έχει εξαπλωθεί πέρα ​​από τη γύρω περιοχή. Επιπλέον, η χημειοθεραπεία ενδείκνυται και στο μη νευροενδοκρινικό καρκίνωμα της σκωληκοειδούς απόφυσης μετά από χειρουργική επέμβαση, για να αποτραπεί η επιστροφή του καρκίνου και η ένδειξη για χημειοθεραπεία θα εξαρτηθεί από το στάδιο της νόσου. Υπάρχουν διάφορες μορφές χημειοθεραπείας, με βάση τον τρόπο κατανομής του φαρμάκου στον οργανισμό.

• Τοπική/ενδοπεριτοναϊκή χημειοθεραπεία. Στην τοπική χημειοθεραπεία, τα φάρμακα κατανέμονται κεντρικά σε μία περιοχή του σώματος. Πιο συγκεκριμένα, η ενδοπεριτοναϊκή χημειοθεραπεία χορηγεί φάρμακα απευθείας στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Συνήθως, αφού ο χειρουργός αφαιρέσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του όγκου (χειρουργική επέμβαση καθαρισμού, βλέπε παραπάνω), εισάγεται ένας καθετήρας στην κοιλιά για να οδηγήσει το φάρμακο στη στομία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χημειοθεραπεία θερμαίνεται πάνω από τη θερμοκρασία του σώματος για να αυξηθεί η ικανότητά της να διεισδύει στους ιστούς που βρίσκονται στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται ενδοπεριτοναϊκή χημειοθεραπεία υψηλής θερμοκρασίας (συντομογραφία: HIPEC). Όταν ολοκληρωθεί η χημειοθεραπεία, ο καθετήρας αφαιρείται και οι περισσότεροι ασθενείς δεν χρειάζονται δεύτερη χειρουργική επέμβαση.
• Συστηματική χημειοθεραπεία. Η χημειοθεραπεία εισάγεται στη συστηματική κυκλοφορία για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα σε όλο το σώμα, είτε μέσω ενός ενδοφλέβιο καθετήρα – ενός σωλήνα που στερεώνεται σε μια φλέβα με μια βελόνα, είτε ο ασθενής μπορεί να πάρει το φάρμακο σε μορφή χαπιού, δισκία ή κάψουλες. Μερικοί ασθενείς έλαβαν χημειοθεραπεία στο εξωτερικό ιατρείο. Άλλοι μπορεί να χρειαστεί να νοσηλευτούν.

Μια πορεία χημειοθεραπείας συνήθως περιλαμβάνει έναν συγκεκριμένο αριθμό κύκλων για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Οι ασθενείς μπορεί να λαμβάνουν ένα φάρμακο κάθε φορά ή συνδυασμό διαφορετικών φαρμάκων ταυτόχρονα. Τα φάρμακα χημειοθεραπείας που ενδείκνυνται στο μη νευροενδοκρινικό καρκίνωμα της σκωληκοειδούς απόφυσης είναι παρόμοια με εκείνα στον καρκίνο του παχέος εντέρου , συμπεριλαμβανομένων της φθοριοουρακίλης (5-FU, Adrucil), της λευκοβορίνης (Wellcovorin), της καπεσιταβίνης (Xeloda), της ιρινοτεκάνης ( Camptosar), της οξαλιπλατίνης (Eloxatinb), της bevacizuma (Avastin), ziv-aflibercept (Zaltrap), ramucirumab (Cyramza), cetuximab (Erbitux) και panitumumab (Vectibix). Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για μεταστατικούς νευροενδοκρινείς όγκους περιλαμβάνουν everolimus, capecitabine, temozolamide και ακτινοθεραπεία με πεπτιδικούς υποδοχείς με 177Lu Dotatat.

Οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας εξαρτώνται από το άτομο και τη δόση που χρησιμοποιείται και οι περισσότερες περιλαμβάνουν κόπωση, αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης, ναυτία και έμετο, απώλεια μαλλιών, απώλεια όρεξης και διάρροια. Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες συνήθως υποχωρούν μετά το τέλος της θεραπείας.

Ακτινοθεραπεία

Η ακτινοθεραπεία είναι η χρήση ακτίνων Χ ή σωματιδίων υψηλής ενέργειας για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων. Οι ογκολόγοι ακτινοβολίας είναι εκπαιδευμένοι να ειδικεύονται στη θεραπεία του καρκίνου με ακτινοθεραπεία.

Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται σπάνια στη θεραπεία της σκωληκοειδίτιδας. Ωστόσο, μερικές φορές χρησιμοποιείται για τη θεραπεία μιας συγκεκριμένης περιοχής όπου ο όγκος έχει εξαπλωθεί, όπως τα οστά, για την ανακούφιση των συμπτωμάτων (βλ. παρακάτω).

Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας περιλαμβάνουν κόπωση, ήπιες δερματικές αντιδράσεις, άνω κοιλιακό άλγος και απώλεια των κινήσεων του εντέρου. Οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες συνήθως εξαφανίζονται μετά το τέλος της θεραπείας.

Η ακτινοθεραπεία είναι η χρήση ακτίνων Χ ή σωματιδίων υψηλής ενέργειας για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων

Αντιμετώπιση συμπτωμάτων και παρενεργειών

Ο καρκίνος και η θεραπεία του καρκίνου συχνά προκαλούν πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες. Εκτός από τον σκοπό της επιβράδυνσης της εξέλιξης και της εξάλειψης των καρκινικών κυττάρων, η θεραπεία για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και των παρενεργειών για τον ασθενή είναι επίσης σημαντικό μέρος. Αυτή η προσέγγιση είναι γνωστή ως υποστηρικτική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει την παροχή βοήθειας στον ασθενή με τις σωματικές, συναισθηματικές και κοινωνικές του ανάγκες.

Η υποστηρικτική θεραπεία εστιάζει στη μείωση των συμπτωμάτων, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην υποστήριξη των ασθενών και των οικογενειών τους. Οι ασθενείς ανεξαρτήτως ηλικίας, τύπου και σταδίου του καρκίνου, μπορούν να λάβουν υποστηρικτική θεραπεία. Η επικουρική θεραπεία λειτουργεί καλύτερα όταν ξεκινά νωρίς στη θεραπεία του καρκίνου. Οι ασθενείς συχνά λαμβάνουν θεραπεία για τον καρκίνο ταυτόχρονα με τη θεραπεία για τη μείωση των παρενεργειών. Στην πραγματικότητα, οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με συνδυασμό και των δύο μεθόδων έχουν συχνά λιγότερο σοβαρά συμπτώματα, καλύτερη ποιότητα ζωής και αναφέρουν μεγαλύτερη ικανοποίηση των ασθενών από τη θεραπεία.

Οι υποστηρικτικές θεραπείες ποικίλλουν ευρέως και συχνά περιλαμβάνουν φάρμακα, διατροφικές αλλαγές, αποκατάσταση, ψυχολογική υποστήριξη και άλλες θεραπείες. Μπορεί επίσης να λάβετε υποστηρικτική θεραπεία με τη μορφή αφαίρεσης όγκου, όπως χημειοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση ή ακτινοβολία. Μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με τους στόχους κάθε προσέγγισης στο σχέδιο θεραπείας σας.

Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, μιλήστε με την ομάδα υγειονομικής περίθαλψης σχετικά με τις πιθανές παρενέργειες ενός συγκεκριμένου σχεδίου θεραπείας και επιλέξτε τις κατάλληλες επιλογές υποστηρικτικής φροντίδας. Κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία, ενημερώστε το γιατρό σας ή ένα μέλος της ομάδας υγειονομικής περίθαλψης εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα να το επιλύσετε όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Μεταστατικός καρκίνος της σκωληκοειδούς απόφυσης

Ως μετάσταση ορίζεται η εξάπλωση του καρκίνου από τον τόπο προέλευσης σε άλλη περιοχή του σώματος. Εάν συμβεί αυτό δυστυχώς, ο ασθενής θα πρέπει να συζητήσει περαιτέρω με έμπειρους γιατρούς. Οι γιατροί μπορεί να έχουν διαφορετικές επιλογές για την επιλογή του καλύτερου τυπικού σχεδίου θεραπείας. Οι κλινικές δοκιμές μπορεί να είναι μια καλή επιλογή.

Τα σχέδια θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία. Η υποστηρικτική φροντίδα είναι επίσης σημαντική για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και των παρενεργειών.

Ύφεση και πιθανότητα υποτροπής

Η ύφεση είναι όταν ο καρκίνος είναι μη ανιχνεύσιμος στο σώμα και δεν υπάρχουν συμπτώματα. Αυτό μπορεί να ονομαστεί «καμία ένδειξη ασθένειας».

Εάν ο καρκίνος επανέλθει μετά την αρχική θεραπεία, ονομάζεται υποτροπιάζων καρκίνος

Η ύφεση μπορεί να είναι προσωρινή ή μόνιμη. Αυτό κάνει πολλούς ανθρώπους να ανησυχούν για την επανεμφάνιση του καρκίνου. Ενώ πολλές περιπτώσεις περνούν σε μόνιμη ύφεση, είναι ακόμα σημαντικό να μιλήσετε με τον θεράποντα γιατρό σας σχετικά με την πιθανότητα υποτροπής. Η κατανόηση των δικών σας παραγόντων κινδύνου για υποτροπή και οι θεραπείες μπορεί να σας βοηθήσει να είστε καλύτερα προετοιμασμένοι εάν ο καρκίνος επανέλθει.

Εάν ο καρκίνος επανέλθει μετά την αρχική θεραπεία, ονομάζεται υποτροπιάζων καρκίνος. Μπορεί να επιστρέψει στην ίδια τοποθεσία (τοπική υποτροπή), σε κοντινή απόσταση (περιφερειακή υποτροπή) και σε άλλο μέρος (μακρινή υποτροπή).

Όταν ο καρκίνος υποτροπιάσει, θα πραγματοποιηθεί μια σειρά από διαγνωστικές εξετάσεις για την αξιολόγηση της πραγματικής κατάστασης του σώματος και του καρκίνου. Μόλις τα αποτελέσματα είναι διαθέσιμα, εσείς και ο γιατρός σας θα συζητήσετε τις κατάλληλες επιλογές θεραπείας. Το σχέδιο θεραπείας θα περιλαμβάνει συνήθως πολλές από τις μεθόδους που περιγράφονται παραπάνω, όπως χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία, αλλά μπορεί να συνδυαστεί διαφορετικά ή μεταβάλλοντας τον ρυθμό της θεραπείας. Ο θεράπων γιατρός σας μπορεί να συστήσει κλινικές δοκιμές για την εύρεση νέων τρόπων θεραπείας του υποτροπιάζοντος καρκίνου. Ανεξάρτητα από το επιλεγμένο σχέδιο, η υποστηρικτική φροντίδα είναι σημαντική για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και των παρενεργειών.

Οι ασθενείς με υποτροπιάζοντα καρκίνο συχνά βιώνουν συναισθήματα όπως η αμφιβολία και ο φόβος. Σας ενθαρρύνουμε να μιλήσετε στην ομάδα υγειονομικής περίθαλψης για τα συναισθήματά σας και να ρωτήσετε περισσότερα για τις υπηρεσίες υποστήριξης που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε την ασθένειά σας.

Εάν η θεραπεία δεν είναι επιτυχής

Δεν αναρρώνουν όλοι από τον καρκίνο. Εάν η θεραπεία δυστυχώς δεν είναι επιτυχής, αυτό το στάδιο μπορεί να ονομαστεί προχωρημένος ή τελικός καρκίνος.

Αυτή η διάγνωση είναι αρκετά επαχθής και για πολλούς ασθενείς είναι δύσκολο να συζητήσουν την πάθηση. Ωστόσο, μια ανοιχτή και ειλικρινής συζήτηση με την ομάδα υγειονομικής περίθαλψης είναι απαραίτητη για να εκφράσετε τα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τις ανησυχίες σας. Η ομάδα υγειονομικής περίθαλψης είναι πάντα εκεί για να σας βοηθήσει, και πολλά από τα μέλη της ομάδας έχουν τις εξειδικευμένες δεξιότητες, την εμπειρία και τις γνώσεις για να υποστηρίξουν τους ασθενείς και τις οικογένειές τους. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι ο ασθενής είναι σωματικά άνετος και απαλλαγμένος από πόνο.

Οι ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο που αναμένεται να ζήσουν λιγότερο από 6 μήνες μπορεί να θέλουν φροντίδα σε ξενώνα. Η μονάδα ξενώνα ιδρύθηκε για να παρέχει την καλύτερη δυνατή ποιότητα ζωής στους ασθενείς στο τέλος της ζωής τους. Εσείς και η οικογένειά σας ενθαρρύνεστε να συζητήσετε αυτήν την επιλογή με την ομάδα υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένης της φροντίδας στο σπίτι, σε εξειδικευμένο ξενώνα ή σε άλλη τοποθεσία υγειονομικής περίθαλψης. Η νοσηλευτική φροντίδα και ο ειδικός εξοπλισμός μπορούν να κάνουν τη διαμονή στο σπίτι βιώσιμη επιλογή για πολλές οικογένειες.