Τα πρόσφατα σχέδια πράσινης διαβίωσης στα προάστια κινούνται προς τη νέα πολεοδομία, η οποία ενσωματώνει μεικτούς τύπους κατοικιών, υψηλότερες πυκνότητες κατοικιών, μονοπάτια πεζοπορίας, κοινοτικά πάρκα, τοπικά εμπορικά κέντρα και ισχυρές κοινοτικές ενώσεις για μια πιο φιλική προς το περιβάλλον εμπειρία διαβίωσης. Πολλά νεότερα προάστια έχουν επίσης βελτιώσει τη διαχείριση της φυσικής βλάστησης και της απορροής του νερού. Αυτές οι νέες έννοιες αστικοποίησης συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προκλήσεων των παραδοσιακών προαστίων:
-
Αναποτελεσματική χρήση γης: Η πράσινη γη είναι πλακόστρωτη για την παροχή στέγης. Κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων και καταιγίδων, το νερό τρέχει σε υπονόμους ομβρίων ή πλημμυρίζει περιοχές με χαμηλό υψόμετρο (συχνά δημιουργώντας διάβρωση) επειδή δεν μπορεί πλέον να διαρρεύσει φυσικά στη γη όπως παλιά.
-
Αυξημένη ζήτηση για φυσικό αέριο και πετρέλαιο: Πολλά προάστια που σχεδιάστηκαν πριν από αρκετές δεκαετίες διαθέτουν λίγα πεζοδρόμια και ελάχιστα τοπικά καταστήματα, αναγκάζοντας ουσιαστικά τους κατοίκους σε οχήματα για να πάνε στη δουλειά, αναψυχή και ψώνια, αυξάνοντας έτσι το κόστος των οχημάτων που σχετίζεται με την ενέργεια και τα αέρια θερμοκηπίου εκπομπών.
-
Ζητήματα αστικού σχεδιασμού: Η μετανάστευση στα προάστια προκάλεσε το φαινόμενο «ντόνατ» σε πολλές πόλεις, καθώς τα κέντρα γίνονται πόλεις-φαντάσματα τη νύχτα όταν οι υπάλληλοι γραφείου κατευθύνονται στα προάστια. Οι περιοχές στο κέντρο της πόλης έγιναν ερειπωμένες και γεμάτες εγκληματικότητα λόγω έλλειψης νόμιμων χρηστών τη νύχτα.
-
Αυξημένη πίεση στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας: Η επιθυμία για μεγάλα σπίτια με όλες τις ανέσεις, όπως μεγάλα συστήματα ψυχαγωγίας, κλιματισμό, πισίνες και πολλά πλήρως επιπλωμένα δωμάτια, αυξάνει την κατανάλωση νερού και ρεύματος στις προαστιακές περιοχές.
Ο νέος αστικισμός ελπίζει να δώσει τέλος σε αυτά τα προβλήματα των προαστίων των τελευταίων δεκαετιών και να δημιουργήσει όμορφες, αυτάρκεις, πράσινες γειτονιές.