Πώς να αντιμετωπίσετε τις κοινές ασθένειες του κήπου

Πολλές ονομασίες ασθενειών των φυτών περιγράφουν τα συμπτώματα που προκαλούν, όπως το ωίδιο, το μπούκλωμα των φύλλων και οι ασθένειες της ρίζας των ραβδιών. Ορισμένες ασθένειες προσβάλλουν μόνο ένα μέρος του φυτού, ενώ άλλες μπορούν να επηρεάσουν ολόκληρο το φυτό.

Η παρακάτω λίστα περιγράφει μερικές από τις πιο κοινές ασθένειες του κήπου:

• Ανθρακνόζη: Αυτός ο μύκητας προσβάλλει τα φασόλια, τις καλλιέργειες αμπέλου, τις ντομάτες και τις πιπεριές. Αναζητήστε μικρές, αποχρωματισμένες κηλίδες στα φύλλα ή νεκρά κλαδιά. Κλαδέψτε τα προσβεβλημένα μέρη του φυτού. Τα μυκητοκτόνα που περιέχουν χαλκό μπορούν να βοηθήσουν.

• Ρίζα κλαμπ: Αυτός ο μύκητας προσβάλλει κυρίως καλλιέργειες κολοκυθιού. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν καθυστερημένη ανάπτυξη, μαρασμό, κακή ανάπτυξη και πρησμένα εξογκώματα στις ρίζες. Αυξήστε το pH του εδάφους στο 7,2 και αποφύγετε τη φύτευση ευαίσθητων καλλιεργειών σε μολυσμένο έδαφος για τουλάχιστον επτά χρόνια.

• Μολυσματίνη καλαμποκιού: Αυτή η μυκητιακή ασθένεια προκαλεί μεγάλα, μεταλλαγμένα, λευκά έως γκρίζα οιδήματα στα στάχυα του καλαμποκιού. Προλάβετε την ασθένεια φυτεύοντας ανθεκτικές ποικιλίες καλαμποκιού και εναλλάσσοντας καλλιέργειες.

• Απόσβεση: Αυτός ο μύκητας σαπίζει τους μίσχους των νεαρών φυτών κοντά στη γραμμή του εδάφους. Προλάβετε φυτεύοντας μόνο σε παστεριωμένο χώμα φύτευσης και αποφεύγοντας το υπερβολικό πότισμα.

• Φουζάριο: Τα συμπτώματα είναι κιτρίνισμα των φύλλων και καθυστερημένη ανάπτυξη, ακολουθούμενη από μαρασμό και θάνατο των φυτών. Στα πεπόνια, οι μίσχοι αναπτύσσουν μια κίτρινη ράβδωση, η οποία τελικά γίνεται καφέ. Μετά τη μόλυνση των φυτών, δεν είναι δυνατή η θεραπεία. Φτιάξτε την υγεία του εδάφους σας έτσι ώστε να περιέχει πολλούς ωφέλιμους μικροοργανισμούς, σπάνια θα πρέπει να σας ενοχλεί αυτή η ασθένεια.

  

  Ο φουζάριος είναι θανατηφόρος για πολλές καλλιέργειες λαχανικών.

• Κηλίδες και μαστίγωμα στα φύλλα: Αρκετοί μύκητες εμφανίζονται πρώτα ως κυκλικές κηλίδες στα φύλλα των φυτών. Οι κηλίδες αυξάνονται σε μέγεθος μέχρι να πεθάνουν τα φύλλα και να πέσουν. Οι μύκητες εξαπλώνονται εάν το πότισμα από πάνω βρέξει το φύλλωμα. Δοκιμάστε πρώτα βοτανικά και βιολογικά μυκητοκτόνα, χρησιμοποιώντας μυκητοκτόνα με βάση τον χαλκό μόνο ως έσχατη λύση.

• Ωίδιο (περονόσπορο και πούδρα): Αυτοί οι δύο μύκητες προκαλούν παρόμοια συμπτώματα: μια λευκή, σκόνη επικάλυψης στα φύλλα. Οι μύκητες παραμορφώνουν τα φυτά αλλά μπορεί να μην τα σκοτώσουν. Χρησιμοποιήστε διττανθρακικό κάλιο, εξαιρετικό έλαιο κηπευτικών ή έλαιο neem για τη θεραπεία μολυσμένων φυτών.

  

  Το ωίδιο προσβάλλει τα λαχανικά και πολλά ανθοφόρα φυτά.

• Σαπίδα ριζών: Αρκετές ασθένειες των μυκήτων των ριζών προκαλούν τα ευαίσθητα φυτά να κιτρινίζουν, να μαραίνονται και να πεθαίνουν. Τα φυτά είναι ευαίσθητα όταν το έδαφος είναι πολύ υγρό ή ανεπαρκώς αεριζόμενο. Οι μύκητες μπορούν να επιβιώσουν στο έδαφος για πολλά χρόνια. Αποτρέψτε τη σήψη των ριζών χτίζοντας υγιές, καλά στραγγιζόμενο έδαφος.

• Μύκητας σκουριάς: Ο μύκητας της σκουριάς είναι πιο διαδεδομένος σε συνθήκες υγρασίας και υγρασίας. Παρέχετε καλή κυκλοφορία αέρα, αφαιρέστε και καταστρέψτε το μολυσμένο φύλλωμα και διατηρήστε τα εργαλεία σας καθαρά.

  

  Ο μύκητας σκουριάς σχηματίζει κίτρινα ή πορτοκαλί εξογκώματα στις κάτω πλευρές των φύλλων.

• Βερτισίλλιο: Αυτός ο μύκητας προσβάλλει τις ντομάτες, τις μελιτζάνες, τις πατάτες, τα σμέουρα, τις φράουλες, τα τριαντάφυλλα, τα ιαπωνικά σφενδάμια, τις ελιές και τα κεράσια. Ψάξτε για μαρασμό και κίτρινα φύλλα. Τα φύλλα μπορεί να κουλουριαστούν πριν πέσουν. Επιλέξτε ανθεκτικές ποικιλίες και εξασκηθείτε στην αμειψισπορά.

• Ιοί: Αυτή η ομάδα ανίατων ασθενειών μολύνει τα λαχανικά, τις φράουλες, τα δέντρα και τα ανθοφόρα φυτά. Τα φύλλα αναπτύσσουν στίγματα κίτρινου, λευκού ή ανοιχτού πράσινου χρώματος και μπορεί να τρυπηθούν κατά μήκος των φλεβών. Τα λουλούδια μπορεί να αναπτύξουν άχρωμα μπαλώματα και ο καρπός ωριμάζει ανομοιόμορφα. Οι αφίδες, τα φυλλοβόλα, οι νηματώδεις και οι λευκές μύγες μεταδίδουν τον ιό καθώς μετακινούνται από φυτό σε φυτό. Η πρόληψη είναι η μόνη στρατηγική.