Εάν ζείτε σε ένα ζεστό κλίμα, θα πρέπει να επιλέξετε από αυτά τα συνήθως χρησιμοποιούμενα χόρτα θερμής εποχής: γρασίδι Bahia, κοινό και υβριδικό γρασίδι Βερμούδων, σαρανταποδαρούσα, γρασίδι St. Augustine και γρασίδι zoysia. Είτε ζείτε στη Φλόριντα είτε στην Καλιφόρνια, οι πιθανότητες είναι ότι το γκαζόν σας έχει ένα ή έναν συνδυασμό από αυτά τα χόρτα που φυτρώνουν σε αυτό:
-
Χόρτο Bahia: Το γρασίδι Bahia (Paspalum notatum) είναι ένα σκληρό, χοντρό γρασίδι που ριζώνει βαθιά και εκτεταμένα. Αυτό το γρασίδι στέλνει δρομείς που μπορούν να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση του επιρρεπούς στη διάβρωση εδάφους. Το γρασίδι Bahia είναι χαμηλής ανάπτυξης και σχηματίζει έναν σκληρό, ανοιχτό χλοοτάπητα που αντιστέκεται στο αχυρόχωμα. Το γρασίδι Bahia έχει εξαιρετική δυνατότητα χρήσης, αλλά λαμβάνει υψηλή βαθμολογία συντήρησης στο τμήμα κοπής. Πρέπει να κόβετε συχνά με αιχμηρές λεπίδες.
Τα χόρτα Bahia είναι ανθεκτικά στη σκιά, μετρίως ανθεκτικά στην ξηρασία και έχουν καλή απόδοση σε αμμώδη ή άγονα εδάφη των νότιων παράκτιων πεδιάδων των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτά τα χόρτα παραμένουν πράσινα περισσότερο από τα περισσότερα χόρτα της ζεστής εποχής κατά τους χειμερινούς μήνες.
-
Χόρτα Βερμούδων: Μπορείτε να επιλέξετε από δύο χόρτα Βερμούδας:
-
Κοινό γρασίδι Βερμούδων: Το κοινό γρασίδι των Βερμούδων (Cynodon dactylon) είναι ένας μεσαίος πράσινος χλοοτάπητας, μεσαίας έως λεπτής υφής. Το γρασίδι ριζώνει βαθιά και εξαπλώνεται γρήγορα, καθιστώντας το ανθεκτικό στη ζέστη και την ξηρασία. Η ταχεία εξάπλωση μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα εισβολής σε ανεπιθύμητες περιοχές εάν δεν τηρηθεί υπό έλεγχο. Αυτός ο χλοοτάπητας έχει εξαιρετική δυνατότητα χρήσης, ωστόσο, δεν τα πάει καλά στη σκιά και γίνεται καφέ το χειμώνα έως ότου οι θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της ημέρας φτάσουν στους 60 βαθμούς F. Το κοινό γρασίδι των Βερμούδων αναπτύσσεται καλά σε φτωχά εδάφη.
-
Υβριδικό γρασίδι Βερμούδων: Τα υβριδικά χόρτα Βερμούδων (Cynodon dactylon διασταυρωμένα με C. transvaale n sis) είναι πιο μαλακά, πιο πυκνά, πιο πράσινα και με πιο λεπτή υφή από τα κοινά χόρτα των Βερμούδων. Το υβριδικό γρασίδι των Βερμούδων είναι θερμόφιλο, ταχέως αναπτυσσόμενο, ανθεκτικό στην ξηρασία και πολύ ανθεκτικό, καθιστώντας το μια καλή επιλογή για χλοοτάπητες υψηλής κυκλοφορίας. Οι υβριδικοί τύποι είναι πιο ανθεκτικοί στις ασθένειες και τα παράσιτα από το κοινό γρασίδι των Βερμούδων, αλλά η συσσώρευση αχύρου μπορεί να γίνει πρόβλημα.
-
Σαρανταποδαρούσα χλόη: Η σαρανταποδαρούσα χλόη (Eremochloa ophiuroides) είναι ένα μεσαίου έως λεπτής υφής, ανοιχτό πράσινο γρασίδι που εξαπλώνεται από έρποντα στόλωνα. Αυτό το γρασίδι έχει ρηχές ρίζες, καθιστώντας το μόνο μέτρια ανεκτικό στην ξηρασία, αργό να γεμίσει ως γκαζόν και αργό να ανακάμψει από τη φθορά. Το γρασίδι της σαρανταποδαρούσας δεν είναι γρασίδι με μεγάλη κυκλοφορία. Ωστόσο, η καλή του αντοχή στις ασθένειες και τα παράσιτα το καθιστούν ένα καλό γρασίδι με χαμηλή συντήρηση. Είναι ένα από τα πρώτα χόρτα της ζεστής εποχής που γίνονται καφέ σε ζεστό, ξηρό καιρό και αδρανούν με την άφιξη του χειμώνα. Αυτό το γρασίδι ανέχεται τη μέτρια σκιά, αλλά δεν ανέχεται το αλάτι από τον ψεκασμό της θάλασσας. Το γρασίδι της σαρανταποδαρούσας μπορεί να κιτρινίσει σε αλκαλικά εδάφη που δεν έχουν σίδηρο, αλλά πρασινίζει με εφαρμογές θειικού σιδήρου ή χηλικού σιδήρου.
-
Το γρασίδι του Αγίου Αυγουστίνου: Το γρασίδι του Αγίου Αυγουστίνου (Stenotaphrum secundatum) είναι ένα ταχέως αναπτυσσόμενο, βαθιές ρίζες, χονδροειδές έως μέτριας υφής χόρτο με πλατιά, σκούρα πράσινα φύλλα. Το γρασίδι απλώνεται γρήγορα από επιφανειακά δρομάκια που σχηματίζουν έναν παχύ, πυκνό χλοοτάπητα, δίνοντας σε αυτό το γρασίδι ένα Α για φορητότητα.
-
Αυτό το γρασίδι είναι αρκετά δημοφιλές στα νότια κλίματα, από τη Φλόριντα μέχρι την Καλιφόρνια, λόγω της ανοχής του στη ζέστη, τον ήλιο, τη σκιά και το αλάτι. Το γρασίδι του Αγίου Αυγουστίνου μπορεί να αναπτυχθεί στα περισσότερα εδάφη, αλλά προτιμά το καλά γονιμοποιημένο, καλά στραγγιζόμενο, αλκαλικό έδαφος.
-
Το γρασίδι του Αγίου Αυγουστίνου είναι ευαίσθητο σε καφέ μπάλωμα, γρύλους τυφλοπόντικων, σκουλήκια χλοοτάπητα, τσιμπούρια και έναν ιό που ονομάζεται Παρακμή του Αγίου Αυγουστίνου (SAD, για συντομία).
-
Χόρτο Zoysia: Τα χόρτα Zoysia είναι λεπτής έως μεσαίας υφής, σκούρο πράσινο και μέτρια βαθιές ρίζες. Οι λεπίδες είναι συρμάτινες, καθιστώντας τις το λιγότερο άνετο γρασίδι για ξυπόλυτη κυκλοφορία. Γενικά φυτεύετε ζουσίες με βύσματα, που μπορεί να χρειαστούν δύο εποχές για να γεμίσουν το χώρο του γκαζόν σας. Ωστόσο, όταν οι τάπες απλώνονται και ο χώρος καλύπτεται, καταλήγετε σε ένα γκαζόν αρκετά χαμηλής συντήρησης που μπορεί να αντέξει μεγάλη κίνηση.
Όταν φροντίζονται σωστά, τα zoysias είναι αρκετά ανθεκτικά στα παράσιτα και τις ασθένειες σε σύγκριση με άλλα χόρτα θερμής εποχής. Ωστόσο, το καφέ έμπλαστρο, το σποτ δολαρίου, οι σκουλήκια στρατού, τα ζωύφια και τα σκουλήκια χλοοτάπητα μπορούν περιστασιακά να δημιουργήσουν προβλήματα εάν χαλαρώνετε στη συντήρηση. Το ίδιο αχυρένια.
-
The Native Grasses: Τα ιθαγενή χόρτα της Βόρειας Αμερικής αυξάνονται σε δημοτικότητα μεταξύ των πιο φιλικών προς το περιβάλλον λάτρεις του γκαζόν λόγω της έλλειψης απαιτήσεων για πολύτιμους πόρους και εργασία. Ως επί το πλείστον, τα ιθαγενή χόρτα χρειάζονται λίγο νερό μόλις εγκατασταθούν, πολύ λίγο λίπασμα και κούρεμα μόνο μερικές φορές το χρόνο. Τα δύο πιο δημοφιλή γηγενή χόρτα ζεστής εποχής είναι το μπλε γκραμά και το βουβαλίσιο:
-
Blue grama: Αν και αυτό το γρασίδι αδρανεί, ανέχεται την υπερβολική ζέστη και το κρύο και τα πάει καλά στις άνυδρες περιοχές των Κεντρικών Πεδιάδων. Το Blue grama είναι πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία και προσφέρει μέτρια δυνατότητα χρήσης, αλλά αργεί να ανακάμψει από τη φθορά.
-
Βουβαλόχορτο: Το βουβαλίσιο γρασίδι είναι ανεκτικό στην ξηρασία μόλις δημιουργηθεί και γίνεται ακόμη περισσότερο αν κουρεύεται σπάνια και ψηλά. Αυτό το γρασίδι ευδοκιμεί σε περιοχές που δέχονται μόνο 10 έως 15 ίντσες βροχής το χρόνο, αλλά θα γίνει καφέ αν αφεθεί να στεγνώσει τελείως. Το βουβαλίσιο χόρτο είναι πιο δημοφιλές σε περιοχές που είναι επιρρεπείς στην ξηρασία. Ωστόσο, είναι ακριβό να φυτευτεί, είτε με σπόρο, χλοοτάπητα ή βύσμα.