Τι πρέπει να γνωρίζετε για τον εμβολιασμό κατά της ιλαράς

Ο εμβολιασμός κατά της ιλαράς είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο πρόληψης. Πώς λειτουργεί λοιπόν η διαδικασία εμβολιασμού κατά της ιλαράς; Πότε πρέπει να εμβολιάζονται τα παιδιά και πόσα εμβόλια είναι αρκετά για να αντισταθούν στον ιό της ιλαράς; Το παρακάτω άρθρο θα σας δώσει τις απαραίτητες πληροφορίες για να απαντήσετε στις παραπάνω ερωτήσεις.

Ο εμβολιασμός κατά της ιλαράς είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο πρόληψης. Πώς λειτουργεί λοιπόν η διαδικασία εμβολιασμού κατά της ιλαράς; Πότε πρέπει να εμβολιάζονται τα παιδιά και πόσα εμβόλια είναι αρκετά για να αντισταθούν στον ιό της ιλαράς; Το παρακάτω άρθρο θα σας δώσει τις απαραίτητες πληροφορίες για να απαντήσετε στις παραπάνω ερωτήσεις.

Διαδικασία εμβολιασμού κατά της ιλαράς

Ο εμβολιασμός κατά της ιλαράς βοηθά τα παιδιά να αυξήσουν την ανοσία κατά της ιλαράς.

Η διαδικασία εμβολιασμού κατά της ιλαράς ξεκινά πριν μείνει έγκυος η γυναίκα, γιατί την περίοδο της εγκυμοσύνης η υγεία της μητέρας είναι πολύ αδύναμη, επομένως είναι ευαίσθητη σε ασθένειες όπως ιλαρά, παρωτίτιδα κ.λπ. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εάν η μητέρα έχει εμβολιαστεί -Προηγουμένως εμβολιασμένο κατά της ιλαράς, όταν το μωρό γεννηθεί, θα φέρει αντισώματα που κληρονομήθηκαν από τη μητέρα, αυτό το αντίσωμα είναι αποτελεσματικό από τους πρώτους 6-9 μήνες της ζωής του παιδιού.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα εμβολιασμού του οργανισμού υγείας, τα παιδιά θα λαμβάνουν την πρώτη δόση ιλαράς όταν το παιδί είναι 9 μηνών και τη δεύτερη δόση όταν το παιδί είναι 18 μηνών.

Γιατί πρέπει να γίνουν δύο δόσεις εμβολίου ιλαράς;

Σύμφωνα με μελέτες κατά την παραγωγή εμβολίου ιλαράς, οι ειδικοί συνιστούν 2 δόσεις εμβολίου για τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας των αντισωμάτων του ιού της ιλαράς. Διότι στην πρώτη δόση, μόνο το 85% των παιδιών πέτυχε την απαραίτητη ανοσία, το υπόλοιπο 15% λόγω πολλών παραγόντων όπως η υγεία και η ποιότητα του εμβολίου, οδηγώντας σε αποτυχία. Η δεύτερη ένεση δεν επηρεάζει τα αντισώματα για όσους έχουν ήδη ανοσία, αυτή η λήψη είναι για την επανεξέταση των παιδιών που δεν είχαν ανοσοαπόκριση ή δεν έχουν εμβολιαστεί κατά της ιλαράς, έως και 95% του χρόνου. ποσοστό παιδιών που επιτυγχάνουν ανοσία . Ο οργανισμός υγείας συνιστά σε όσους δεν έχουν εμβολιαστεί ποτέ κατά της ιλαράς ή των οποίων τα αντισώματα κατά της ιλαράς έχουν μειωθεί και δεν είναι πλέον αποτελεσματικά, να λάβουν δεύτερη δόση.

Ένα εξάνθημα με πυρετό είναι ένα ενδεικτικό σημάδι ιλαράς.

Σε ποιες περιπτώσεις δεν πρέπει να γίνεται το εμβόλιο ιλαράς;

Περιπτώσεις στις οποίες δεν πρέπει να χορηγείται εμβόλιο ιλαράς:

• Ιστορικό σοβαρών αντιδράσεων σε προηγούμενες δόσεις εμβολίου ιλαράς ή σε συστατικά του εμβολίου.
• Το εμβόλιο ιλαράς δεν πρέπει ποτέ να χορηγείται σε έγκυες γυναίκες. Σε περίπτωση νεοανακαλυφθείσας εγκυμοσύνης μετά την ένεση, είναι απαραίτητο να ειδοποιηθεί το ιατρικό προσωπικό για παρακολούθηση. Ο εμβολιασμός πρέπει να γίνεται 1 μήνα πριν την εγκυμοσύνη.
• Το εμβόλιο ιλαράς δεν πρέπει να χορηγείται σε άτομα με συγγενή ανοσοανεπάρκεια ή AIDS, που λαμβάνουν υψηλές δόσεις ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων, ακτινοθεραπεία ή πάσχουν από κακοήθειες επειδή σε αυτές τις περιπτώσεις το ανοσοποιητικό σύστημα θα έχει εξασθενήσει τα υγρά του σώματος και δεν είναι πλέον σε θέση να παράγει νέα αντισώματα.

Συμβουλές εμβολιασμού κατά της ιλαράς

Όπως πολλά άλλα εμβόλια, το εμβόλιο ιλαράς δεν είναι 100% αποτελεσματικό στην πρόληψη της νόσου, επειδή η ανοσία εξαρτάται από την υγεία του ατόμου που εμβολιάζεται, την ηλικία, την ικανότητα παραγωγής αντισωμάτων. Ωστόσο, ο οργανισμός υγείας είπε ότι μέχρι στιγμής, τα άτομα που έχουν εμβολιαστεί κατά της ιλαράς ή έχουν προσβληθεί από ιλαρά είναι ισόβια ανοσία. Δηλαδή μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει περίπτωση υποτροπής της ιλαράς μετά τον εμβολιασμό.

Μετά τη χορήγηση του εμβολίου κατά της ιλαράς στο παιδί, η μητέρα πρέπει να παραμείνει στην κλινική για 30 λεπτά για να παρακολουθεί την υγεία του παιδιού.

Ο ιός της ιλαράς χρειάζεται χρόνο για να διεισδύσει και να αναπτύξει ασθένεια. Επομένως, εάν ο εμβολιασμός γίνει εντός 72 ωρών από τη στιγμή της έκθεσης στην πηγή της νόσου, είναι ακόμα δυνατό να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές της νόσου.