Κοινές κατηγορίες υπογλυκαιμικών φαρμάκων

Τα αντιδιαβητικά φάρμακα βοηθούν στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη. Ανατρέξτε στις οδηγίες σχετικά με τον τρόπο χρήσης των κατηγοριών φαρμάκων για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα.

Τα αντιδιαβητικά φάρμακα βοηθούν στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη. Ανατρέξτε στις οδηγίες σχετικά με τον τρόπο χρήσης των κατηγοριών φαρμάκων για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα.

Οι ομάδες φαρμάκων για τη θεραπεία της υπογλυκαιμίας  για άτομα με διαβήτη περιλαμβάνουν:

Biaguanid

Φάρμακα: μετφορμίνη 500 mg, 850 mg, 1000 mg

Δράσεις: Η μετφορμίνη αναστέλλει την παραγωγή ηπατικής γλυκόζης και αυξάνει την περιφερική ευαισθησία στην ινσουλίνη. Το φάρμακο έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της γλυκόζης στο αίμα κατά 2-4 mmol/l, μειώνοντας την HbA1c κατά περίπου 2%. Το φάρμακο δεν διεγείρει το πάγκρεας να εκκρίνει ινσουλίνη, επομένως δεν προκαλεί υπογλυκαιμία όταν χρησιμοποιείται μόνο του.

Ενδείξεις: Θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 με υπέρβαρο και παχυσαρκία (με αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη). σχετίζεται με καρδιαγγειακά νοσήματα, επειδή η μετφορμίνη έχει την ικανότητα να βελτιώνει τη βλάβη του ενδοθηλίου και έχει μια δράση μείωσης των λιπιδίων.

Μην χρησιμοποιείτε μετφορμίνη σε περιπτώσεις σοβαρής καρδιακής ανεπάρκειας, ηπατικής νόσου, νεφρικής νόσου

Αντενδείξεις: Μην χρησιμοποιείτε μετφορμίνη σε περιπτώσεις σοβαρής καρδιακής ανεπάρκειας, ηπατικής νόσου, νεφρικής νόσου, διαβητικού κώματος, εγκύων και θηλαζουσών γυναικών.

Δοσολογία: Αρχική δόση με 1 δισκίο των 500mg ή 850mg/24ωρο. Μέγιστη δόση: 3000mg/24h, χωρισμένη σε 3 φορές. Πιείτε με τα γεύματα.

Ανεπιθύμητες ενέργειες: Το φάρμακο συχνά προκαλεί ναυτία, φούσκωμα, δυσπεψία και σπασμένα κόπρανα.

Σουλφονυλουρίες

Φάρμακα: Η γενιά 1 χρησιμοποιείται πλέον σπάνια λόγω της τοξικότητάς της στα νεφρά. Η δεύτερη γενιά περιλαμβάνει: glymepiride, glibenclamide, gliclazide, glipizide, glyburide.

Δράσεις: Οι σουλφονυλουρίες διεγείρουν το πάγκρεας να εκκρίνει ινσουλίνη. Ιδιαίτερα με τη γλικλαζίδη, το αποτέλεσμα της αποκατάστασης της πρώιμης αιχμής έκκρισης ινσουλίνης είναι παρόμοιο με τη φυσιολογική έκκριση ινσουλίνης, επομένως είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει υπογλυκαιμία νηστείας. Με τη γλυμεπιρίδη, εκτός από τη διέγερση του παγκρέατος να εκκρίνει ινσουλίνη, αυξάνει επίσης την ευαισθησία της ινσουλίνης στους περιφερικούς ιστούς. Η γλιμεπιρίδη προκαλεί λίγες παρενέργειες και δεν προκαλεί αύξηση βάρους.

Οι αναστολείς της άλφα γλυκοσιδάσης δρουν αναστέλλοντας το ένζυμο γλυκοσιδάση

Ενδείξεις: πολύ ευρέως χρησιμοποιούμενο στον διαβήτη τύπου 2.

Αντενδείξεις: Πρέπει να δίνεται προσοχή κατά τη χρήση σουλφονυλουριών για ηλικιωμένους, άτομα με νεφρική νόσο, ηπατική δυσλειτουργία. Αυτή η ομάδα φαρμάκων αντενδείκνυται σε ασθενείς με κετοξέωση, λοιμώδεις καταστάσεις, χειρουργική επέμβαση, εγκυμοσύνη και γαλουχία.

Δοσολογία: Με τη γλικλαζίδη η δόση έναρξης είναι 80 mg, η μέγιστη δόση είναι 320 mg/24 ώρες, λαμβάνεται πριν από τα γεύματα. Ξεχωριστά με το Diamicon MR30mg, η δόση είναι 1-4 δισκία/24 ώρες και χρησιμοποιείται μόνο μία φορά πριν το πρωινό. Με τη glymepiride, η δόση έναρξης είναι 1 mg/24h, η μέγιστη δόση είναι 6mg/24h, που λαμβάνεται μία φορά πριν από το πρωινό.

Αναστολείς της άλφα γλυκοσιδάσης

Οι αναστολείς της άλφα γλυκοσιδάσης είναι μια κατηγορία φαρμάκων που μειώνουν το σάκχαρο στο αίμα. Φάρμακα: Η ομάδα ακαρβόζης χρησιμοποιείται σπάνια λόγω πολλών παρενεργειών. Σήμερα, ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος αναστολέας γλυκοσιδάσης 2ης γενιάς είναι η ομάδα Voglibose με την εμπορική ονομασία Basen 200mg.

Επιδράσεις: Το φάρμακο αναστέλλει το ένζυμο γλυκοσιδάση, ένα ένζυμο που υδρολύει τους υδατάνθρακες σε απλά σάκχαρα και μειώνει την απορρόφηση των μονοσακχαριτών, μειώνοντας έτσι τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μετά τα γεύματα.

 Η ομάδα φαρμάκων της γλιταζόνης αυξάνει την ευαισθησία του μυϊκού και λιπώδους ιστού στην ινσουλίνη

Ενδείξεις: Αυτή η ομάδα φαρμάκων ενδείκνυται για αρχική θεραπεία όταν η χρήση δίαιτας και άσκησης δεν επιτυγχάνει τον στόχο των τιμών γλυκόζης στο αίμα. Ένας αναστολέας γλυκοσιδάσης μπορεί να συνδυαστεί με άλλο αντιδιαβητικό φάρμακο στον διαβήτη τύπου 2, σε συνδυασμό με ινσουλίνη για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 1.

Δοσολογία: η αρχική δόση είναι 75 mg/24h, η μέγιστη δόση είναι 300 mg/24h, χωρισμένη σε 3 δόσεις με τα γεύματα.

Ανεπιθύμητες ενέργειες: φούσκωμα, διάρροια.

Ομάδα γλιταζόνης

Φάρμακα: Πιογλιταζόνη 15-30-45mg, Ροσιγλιταζόνη

Επιδράσεις: Η ομάδα φαρμάκων γλιταζόνης αυξάνει την ευαισθησία του μυϊκού ιστού και του λιπώδους ιστού στην ινσουλίνη, αυξάνοντας έτσι την ανοχή στη γλυκόζη του οργάνου-στόχου και επίσης αναστέλλει την απέκκριση γλυκόζης από το ήπαρ.

Ενδείξεις: Η γλιταζόνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνη της ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2.

Αντενδείξεις: μη χρησιμοποιείτε γλιταζόνη σε περιπτώσεις ηπατικής ανεπάρκειας, νεφρικής ανεπάρκειας. Σημειώστε ότι η γλιταζόνη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με ινσουλίνη.

Δοσολογία: η δόση έναρξης είναι 15 mg πιογλιταζόνης/24 ώρες, η μέγιστη δόση είναι 45 mg/24 ώρες. Με δόση Rosiglitazone από 4-8mg/24h. Πάρτε το φάρμακο 1 φορά πριν από το γεύμα.

Ανεπιθύμητες ενέργειες: μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις αναιμίας, ήπιου οιδήματος λόγω κατακράτησης νερού. μπορεί να προκαλέσει αύξηση βάρους? ηπατική δυσλειτουργία. Οι ασθενείς στην ομάδα της γλιταζόνης θα πρέπει να ελέγχονται η ηπατική τους λειτουργία κάθε 2 μήνες.

Ινσουλίνη

Η ινσουλίνη είναι μια αποτελεσματική κατηγορία φαρμάκων για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα. Η ινσουλίνη είναι ένα φάρμακο που ενδείκνυται από τη στιγμή που ανακαλύφθηκε σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1. Για τον διαβήτη τύπου 2, η ινσουλίνη ενδείκνυται όταν η ικανότητα του παγκρέατος να εκκρίνει ινσουλίνη είναι μειωμένη, δεν είναι πλέον σε θέση να εκκρίνει ινσουλίνη. ικανότητα να καλύψει τις ανάγκες του το σώμα.

Τύποι ινσουλίνης: χωρίζονται σε 4 τύπους ανάλογα με τη διάρκεια δράσης:

Ταχεία ινσουλίνη: ινσουλίνη lispro, aspart, glusilin. Αυτός ο τύπος αρχίζει να δρα μετά από 5-10 λεπτά ένεσης, κορυφώνεται μετά από 30-90 λεπτά και διαρκεί 3-5 ώρες.

Σχετικά γρήγορη ινσουλίνη: κανονική ινσουλίνη. Αυτός ο τύπος αρχίζει να δρα μετά από 30-60 λεπτά, η μέγιστη επίδραση μετά από 2-3 ώρες, η διάρκεια δράσης διαρκεί 5-8 ώρες.

Η ινσουλίνη είναι το φάρμακο που ενδείκνυται από την αρχή για ασθενείς με διαβήτη τύπου 1

Ενδιάμεση ινσουλίνη: ινσουλίνη φακής. Αυτός ο τύπος αρχίζει να δρα 2-4 ώρες μετά την ένεση, κορυφώνεται σε 4-12 ώρες και διαρκεί 10-18 ώρες.

Ινσουλίνη μακράς δράσης: ινσουλίνη glargin. Αυτός ο τύπος αρχίζει να δρα μετά από 1-4 ώρες και διαρκεί 24 ώρες, προκαλώντας χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα επειδή δεν υπάρχει μέγιστο αποτέλεσμα.

Τρόπος χρήσης: Η ινσουλίνη μπορεί να ενίεται υποδόρια 1-4 φορές/24 ώρες και μπορεί να συνδυαστεί με άλλες ομάδες δισκίων για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα. Η αρχική δόση της ινσουλίνης είναι συνήθως 0,1 UI/kg σωματικού βάρους/24 ώρες, μαζί με το 50% της συνολικής δόσης των από του στόματος χορηγούμενων υπογλυκαιμικών δισκίων το πρωί. Εάν δεν επιτευχθεί ο στόχος της γλυκόζης στο αίμα, η δόση της ινσουλίνης μπορεί να αυξηθεί στο μέγιστο, ακολουθούμενη από μια σταδιακή αύξηση της δόσης της ινσουλίνης.

Η χρήση φαρμάκων για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα δεν είναι γνωστή σε όλους, ειδικά για άτομα που μόλις είχαν διαβήτη. Εάν ο ασθενής είναι σε σοβαρή κατάσταση, δώστε επείγουσα θεραπεία για να μειώσετε αμέσως το σάκχαρο στο αίμα. Επιπλέον, πρέπει να μάθετε προσεκτικά για να μην μπερδεύεστε!