Αντιρροπούμενη κίρρωση: Αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία

Η αντιρροπούμενη κίρρωση είναι μια κατάσταση κατά την οποία το ήπαρ έχει ίνωση αλλά σχεδόν καμία ηπατική λειτουργία δεν έχει μειωθεί, το οποίο θεωρείται σημαντικό στάδιο για την πρόληψη της επιδείνωσης της ηπατικής νόσου. Τι είναι λοιπόν η αντιρροπούμενη κίρρωση; Τα αίτια, τα συμπτώματα και η θεραπεία της αντιρροπούμενης κίρρωσης θα συνοψιστούν στο επόμενο άρθρο.

Η ανάπτυξη της ηπατικής νόσου και οι επιπλοκές της αυξάνονται ραγδαία. Επομένως, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τι είναι η αντιρροπούμενη κίρρωση, τα αίτια της αντιρροπούμενης κίρρωσης και πώς να εκπαιδεύσουμε τους ασθενείς σχετικά με τη νόσο, κάτι που μπορεί να βοηθήσει στην καθυστέρηση της εμφάνισης σοβαρών επιπλοκών αργότερα στη ζωή.

Τι είναι η αντιρροπούμενη κίρρωση;

Το συκώτι είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματος, επιτελεί σημαντικές λειτουργίες όπως η απομάκρυνση των τοξινών, ο καθαρισμός του αίματος και η παροχή βασικών θρεπτικών συστατικών. 

Η ηπατική βλάβη από οποιαδήποτε αιτία μπορεί να εξελιχθεί από ήπια σε σοβαρή και να αρχίσει να δείχνει σημάδια κίρρωσης. 

Συγκεκριμένα, κάθε φορά που το συκώτι καταστρέφεται θα ενεργοποιεί τη διαδικασία αυτοθεραπείας και το σχηματισμό ουλώδους ιστού, γνωστό και ως κίρρωση. Αυτή είναι μια τοπική αντίδραση στους ιστούς του ήπατος, ως απόκριση σε βλαβερούς παράγοντες. Αλλά καθώς η κίρρωση εξελίσσεται, όλο και περισσότερος ουλώδης ιστός θα επηρεάσει τη λειτουργία του ήπατος. Όταν ο ασθενής εισέρχεται στο τελικό στάδιο, το ήπαρ σκληραίνει σοβαρά και δεν μπορεί να εκτελέσει βασικές ηπατικές λειτουργίες. 

Η κίρρωση είναι η διαδικασία δημιουργίας ουλών στον ηπατικό ιστό λόγω τραυματισμού

Διάκριση μεταξύ αντιρροπούμενης και μη αντιρροπούμενης κίρρωσης

Ανάλογα με το πόσο ενεργό είναι το ήπαρ, η κίρρωση μπορεί να χωριστεί σε δύο τύπους: 

• Αντιρροπούμενη κίρρωση, που σημαίνει ότι το ήπαρ έχει ουλές, αλλά εξακολουθεί να έχει την ικανότητα να εκτελεί τις περισσότερες από τις βασικές λειτουργίες του ήπατος, σύμφωνα με τις ανάγκες του σώματος. 
• Η μη αντιρροπούμενη κίρρωση, δηλαδή η ηπατική βλάβη χωρίς θεραπεία, εξελίσσεται και αρχίζει να εμφανίζει σημάδια σοβαρής δυσλειτουργίας, οδηγώντας σε απώλεια της ηπατικής λειτουργίας.

Η διάκριση αυτών των δύο σταδίων της κίρρωσης βοηθά τους ασθενείς να βελτιώσουν την επίγνωσή τους, να παρακολουθούν την ασθένεια πιο στενά. Επειδή η πρόγνωση και το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών με αντιρροπούμενη κίρρωση είναι καλύτερη από ό,τι με μη αντιρροπούμενη κίρρωση. Επιπλέον, εάν ελέγχεται καλά στο στάδιο της αντιρροπούμενης κίρρωσης, οι επιπλοκές είναι επίσης περιορισμένες και το ποσοστό επιτυχίας της μεταμόσχευσης ήπατος είναι υψηλότερο. 

Η κίρρωση έχει πολλά επίπεδα και σταδιακά εξελίσσεται σε πλήρη έκπτωση της ηπατικής λειτουργίας

Αιτίες αντιρροπούμενης κίρρωσης

Υπάρχουν πολλές ασθένειες και καταστάσεις υγείας που οδηγούν σε κίρρωση. Ανάλογα με την αιτία, η θεραπεία θα ποικίλλει. Ορισμένες ιατρικές καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε κίρρωση περιλαμβάνουν:

• Επίμονη έκπτωση της ηπατικής λειτουργίας που σχετίζεται με ηπατίτιδα Α, Β ή C. 
• Υπάρχει μεγάλη συσσώρευση λίπους, χαλκού ή σιδήρου στο σώμα. 
• Ανεπάρκεια ενζύμου άλφα-1 αντιθρυψίνης.
• Κληρονομικά σύνδρομα μεταβολισμού του σακχάρου (γαλακτοζαιμία ή νόσος αποθήκευσης γλυκογόνου).
• Κληρονομικές πεπτικές διαταραχές (σύνδρομο Alagille).
• Αυτοάνοση ηπατίτιδα. 
• Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων (οξεία χολαγγειίτιδα).
• Σκληρόδερμα και ουλές της χοληφόρου οδού (πολυχόνδρια χολαγγειίτιδα).
• Λοιμώξεις, όπως σύφιλη ή βρουκέλλωση.
• Χρήση ορισμένων φαρμάκων, όπως ισονιαζίδη, μεθοτρεξάτη κ.λπ. 

Επιπλέον, ένα άτομο έχει αυξημένο κίνδυνο κίρρωσης εάν υπάρχουν ένας ή περισσότεροι από αυτούς τους παράγοντες κινδύνου. Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου είναι οι εξής:

• Κατανάλωση αλκοόλ: Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που συμβάλλουν στην κίρρωση.
• Παχυσαρκία: Το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης μη αλκοολικής ηπατίτιδας, έναν από τους παράγοντες που οδηγεί σε κίρρωση. 
• Χρόνια ηπατίτιδα : Δεν αναπτύσσουν όλα τα άτομα με χρόνια ηπατίτιδα κίρρωση, αλλά είναι μία από τις κύριες αιτίες ηπατικών προβλημάτων. 

Πώς να αναγνωρίσετε την αντιρροπούμενη κίρρωση 

Τα συμπτώματα της αντιρροπούμενης κίρρωσης συχνά δεν είναι εμφανή και μπορεί να μην προκαλούν συμπτώματα έως ότου η βλάβη γίνει σοβαρή. Ως εκ τούτου, ορισμένοι ασθενείς συχνά διαγιγνώσκονται με κίρρωση σε μεταγενέστερο στάδιο, όταν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής έκπτωσης της ηπατικής λειτουργίας. 

Ορισμένα συμπτώματα αντιρροπούμενης κίρρωσης μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, μειωμένη ηπατική λειτουργία, απώλεια βάρους, απώλεια αίσθησης στα πόδια και τα χέρια και ασκίτη. Ανάλογα με τον βαθμό της κίρρωσης, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν κνησμό, κοιλιακό ή επιγαστρικό πόνο και μπορεί να έχουν κίτρινο χρώμα στο δέρμα και τα μάτια λόγω της αυξημένης χολερυθρίνης στο αίμα. Εάν έχετε συμπτώματα που σχετίζονται με το συκώτι, θα πρέπει να δείτε έναν γιατρό και να παρακολουθείστε από γιατρό για να δώσει τη σωστή διάγνωση και θεραπεία.

Ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει μια σειρά από εξετάσεις για τη διάγνωση και την παρακολούθηση της ηπατικής λειτουργίας. Οι εξετάσεις αίματος, συμπεριλαμβανομένων των δοκιμών ηπατικής λειτουργίας και εξετάσεων αίματος υπολειμμάτων χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της έκτασης της ηπατικής βλάβης. Το υπερηχογράφημα ήπατος μπορεί να βοηθήσει στον προσδιορισμό του μεγέθους, του σχήματος και της έκτασης της κίρρωσης του ήπατος.

Οι δείκτες ηπατικής λειτουργίας παίζουν σημαντικό ρόλο στην αναγνώριση της αντιρροπούμενης κίρρωσης. Αυτοί οι δείκτες περιλαμβάνουν: ένζυμο AST, ένζυμο ALT, χολερυθρίνη και λευκωματίνη. 

Η έγκαιρη αναγνώριση της αντιρροπούμενης κίρρωσης θα βοηθήσει τους ασθενείς να αποτρέψουν την εξέλιξη της νόσου 

Τρέχουσες θεραπείες για αντιρροπούμενη κίρρωση 

Η θεραπεία της αντιρροπούμενης κίρρωσης στοχεύει στη διατήρηση της εναπομείνασας ηπατικής λειτουργίας του ασθενούς. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη θεραπεία της αιτίας της κίρρωσης, τη μείωση των παραγόντων κινδύνου και τη μείωση των επιπλοκών της νόσου. Ακολουθούν ορισμένες θεραπείες που χρησιμοποιούνται συνήθως:

• Αλλαγές στον τρόπο ζωής: Αυτό περιλαμβάνει την απώλεια βάρους, τη μείωση της χρήσης αλκοόλ και του καπνίσματος και την τακτική άσκηση. Αυτές οι συνήθειες του τρόπου ζωής μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου ηπατικής βλάβης και να βοηθήσουν στη διατήρηση της εναπομένουσας ηπατικής λειτουργίας του ασθενούς.
• Παυσίπονα: Τα αναλγητικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση των συμπτωμάτων του πόνου και της δυσφορίας.
• Αντιφλεγμονώδη φάρμακα: Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση της φλεγμονής και τη μείωση της βλάβης στο ήπαρ.
• Φάρμακα για τη μείωση της χοληστερόλης: Τα φάρμακα που μειώνουν τη χοληστερόλη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του κινδύνου λιπώδους ήπατος και τη διατήρηση της εναπομένουσας ηπατικής λειτουργίας του ασθενούς.
• Μειωτές οξέος: Τα μειωτικά οξέος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση των συμπτωμάτων του φουσκώματος και της ναυτίας.
• Αντισπασμωδικά: Τα αντισπασμωδικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση των συμπτωμάτων των επιληπτικών κρίσεων που σχετίζονται με το ήπαρ.
• Μεταμόσχευση ήπατος: Η μεταμόσχευση ήπατος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις σοβαρής κίρρωσης που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με άλλες μεθόδους.

Η επιλογή της σωστής θεραπείας θα εξαρτηθεί από την έκταση της ηπατικής βλάβης και την αιτία της βλάβης. Ο ασθενής θα πρέπει να παρακολουθείται από επαγγελματίες γιατρούς για να παρέχουν την κατάλληλη θεραπεία και να βοηθήσουν τον ασθενή να διατηρήσει την εναπομείνασα ηπατική του λειτουργία.

Η αντιρροπούμενη κίρρωση θεωρείται λιγότερο επικίνδυνο στάδιο από την μη αντιρροπούμενη κίρρωση. Αυτή θεωρείται επίσης μια σημαντική στιγμή που πρέπει να προσέξουν οι ασθενείς, για να ελέγξουν την εξέλιξη της κίρρωσης. Το Blog aFamilyToday ελπίζει ότι οι παραπάνω πληροφορίες θα σας βοηθήσουν να λάβετε περισσότερες πληροφορίες, για να αυξήσετε την ευαισθητοποίηση σχετικά με την προστασία της υγείας, την πρόληψη και την αντίστροφη κίρρωση!