Πώς έχουν μελετήσει οι επιστήμονες φάρμακα για τη θεραπεία του Covid-19;

Για την πανδημία του Covid-19, οι επιστήμονες διεξάγουν επειγόντως έρευνα για φάρμακα για τη θεραπεία του ιού με δύο πιθανούς τρόπους, ο ένας είναι ένα αντιικό αντίσωμα και ο άλλος ένα αντιικό φάρμακο.

Οι επιστήμονες εξακολουθούν να προσπαθούν να βρουν φάρμακα για την καταπολέμηση του Covid-19 . Υπάρχουν δύο τρόποι για να βρείτε αυτό το φάρμακο. 

Το πρώτο είναι τα αντισώματα κατά του ιού

Το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει πρωτεΐνες που είναι αντισώματα για την καταπολέμηση των εισβολέων όπως οι ιοί. Εάν ο ιός προσπαθήσει να εισβάλει ξανά, το σώμα θα θυμηθεί και θα παράγει γρήγορα μια στρατιά αντισωμάτων για να καταστρέψει τον ιό.

Στην πραγματικότητα, τα εμβόλια δημιουργούνται με τον ίδιο μηχανισμό για να πυροδοτήσουν μια ανοσολογική απόκριση. Αλλά απαιτεί περισσότερο χρόνο.

Μια πιο γρήγορη προσέγγιση είναι να λάβουμε αυτά τα αντισώματα από άτομα που μόλις έχουν αναρρώσει από τον Covid-19 επειδή εξακολουθούν να κυκλοφορούν στο αίμα τους. Με άλλα λόγια, αυτή η μέθοδος προσδίδει ανοσία στον ασθενή. Έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν στη θεραπεία εστιών γρίπης. 

Οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν αντισώματα κατά του ιού

Στις τελευταίες θεραπευτικές οδηγίες των κινεζικών αρχών αναφέρεται η χρήση πλάσματος από ασθενείς που έχουν αναρρώσει. Αλλά δεν είναι χωρίς κινδύνους, επομένως το πλάσμα πρέπει να χορηγείται μόνο σε κρίσιμες καταστάσεις. 

Η δεύτερη επιλογή είναι ένα αντιικό φάρμακο

Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι τα αντιιικά φάρμακα κατασκευάζονται για να σκοτώνουν τους ιούς. Αλλά στην πραγματικότητα, έχει σκοπό να αποτρέψει τον πολλαπλασιασμό του ιού. Ο κορωνοϊός έχει απλή δομή με γενετικό υλικό RNA εσωτερικά και πρωτεϊνικό κάλυμμα στο εξωτερικό. Οι εξωτερικές αιχμές μπορούν να προσκολληθούν σε υποδοχείς στην επιφάνεια των κυττάρων, όπως το άνοιγμα μιας πόρτας για να εισέλθει ο ιός. Ο ιός στη συνέχεια εγκλωβίζεται σε ένα κυστίδιο που μπορεί να εισέλθει στο κύτταρο. 

Οι εξωτερικές αιχμές μπορούν να προσκολληθούν στον υποδοχέα στην επιφάνεια του κυττάρου για να βοηθήσουν τον ιό να εισέλθει

Η διαδικασία με την οποία ένας ιός μετακινείται σε ένα κύτταρο και εγκλωβίζεται σε ένα κυστίδιο

Ο ιικός φάκελος ανοίγει για να προετοιμαστεί για την απελευθέρωση RNA

Αφού εισέλθει στο κύτταρο, το κυστίδιο σκάει και ο ιός απελευθερώνει το RNA. Σε αυτό το σημείο παρουσιάζονται δύο προβλήματα: 

Τα RNA αναλαμβάνουν τον έλεγχο του κυττάρου, χρησιμοποιώντας το εσωτερικό υλικό για να δημιουργήσουν περισσότερους φακέλους ιικών πρωτεϊνών. Ταυτόχρονα, το RNA χρησιμοποιεί τα ένζυμα του για να δημιουργήσει αντίγραφα του RNA. Τα νεοπαραχθέντα RNA και πρωτεϊνικές επικαλύψεις στη συνέχεια συνδυάζονται για να σχηματίσουν τον νέο ιό. Φεύγουν από το αρχικό κύτταρο και αρχίζουν να μολύνουν άλλα κύτταρα με τον ίδιο τρόπο.

Διαφορετικά αντιιικά φάρμακα θα παρεμβαίνουν σε διαφορετικά στάδια. Για παράδειγμα, το νέο φάρμακο Chloroquine προστέθηκε στις κατευθυντήριες γραμμές θεραπείας της Κίνας. Παρεμβαίνει στα αρχικά στάδια της μόλυνσης. Συγκεκριμένα, μπλοκάρει την ικανότητα του ιού να οξινίζει το περίβλημα, αφήνοντάς τον παγιδευμένο μέσα και ανίκανο να απελευθερώσει RNA στο κύτταρο.

Το Remdesivir, το οποίο βρίσκεται ακόμη σε κλινικές δοκιμές. Όταν ένας ιός θέλει να δημιουργήσει ένα αντίγραφο του RNA, χρειάζεται πολλά από τα δομικά στοιχεία των γονιδίων ως πρώτη ύλη, ενώνοντάς τα σε νέες αλυσίδες. Υπάρχουν 4 τύποι δομικών στοιχείων και συγκεκριμένα τα A, U, G και C. Το Remdesivir θα λειτουργήσει ως 1 από αυτά τα 4 τεμάχια. Συγκεκριμένα, το Remdesivir θα μοιάζει με πραγματικό μπλοκ Α αλλά είναι απλώς ψεύτικο. Θα εισέλθει στον μεταγραφόμενο κλώνο RNA για να αντικαταστήσει το πραγματικό μπλοκ Α, προκαλώντας βλάβη σε ολόκληρο τον κλώνο RNA του ιού.

Στις κατευθυντήριες οδηγίες θεραπείας αναφέρεται επίσης ο συνδυασμός Lopinavir και Ritonavir . Τα δύο φάρμακα στοχεύουν πρωτεάσες, τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι ιοί για να κόψουν μεγάλες πρωτεΐνες στα μικρότερα θραύσματα πρωτεΐνης που χρειάζονται για να δημιουργήσουν νέα αντίγραφα. Ο συνδυασμός αυτών των δύο φαρμάκων θα καταστρέψει αυτό το εργαλείο.

Επιπλέον, οι γιατροί χρησιμοποιούν επίσης Ιντερφερόνη, μια πρωτεΐνη που τα κύτταρα απελευθερώνουν φυσικά για να σηματοδοτήσουν σε άλλα κύτταρα ότι το σώμα έχει μολυνθεί. Δεν είναι ειδικά για έναν ιό, αλλά ανταποκρίνονται σε όλους τους ιούς και σε ένα στάδιο στην αντιγραφή του ιού.