Τραυλισμός όταν αγχώνεστε, τι να κάνετε;

Υπάρχουν άνθρωποι που συνήθως μιλούν πολύ άπταιστα, αλλά τραυλίζουν όταν έχουν στρες ή σε ειδικές περιστάσεις. Εκείνη την ώρα, είμαστε και οι δύο ανίκανοι να εκφράσουμε τις απόψεις μας και ενοχλούμαστε όταν οι κόποι μας δεν ανταμείβονται. Υπάρχει, λοιπόν, τρόπος να αντιμετωπίσεις αυτόν τον αγχωτικό τραυλισμό;

Ο τραυλισμός δεν είναι πλέον περίεργο φαινόμενο και ο αριθμός των ανθρώπων που τον υποφέρουν δεν είναι μικρός. Σύμφωνα με πολλά σχετικά έγγραφα, αυτή τη στιγμή περίπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από αυτή την ασθένεια. Μεταξύ αυτών, το ποσοστό των αρσενικών είναι υψηλότερο από αυτό των θηλυκών.

Κατά την εφηβεία, υπάρχουν επίσης πολλές περιπτώσεις τραυλισμού όταν υπάρχει άγχος . Γιατί αυτή την περίοδο οι άνθρωποι συχνά προσέχουν την εμφάνισή τους και επικεντρώνονται στην αξιολόγηση των άλλων. Είναι πάντα πρόθυμοι να εκφραστούν μπροστά στο πλήθος, έτσι εύκολα πέφτουν σε κατάσταση άγχους. Για να επιλύσουμε πλήρως αυτή την κατάσταση, πρέπει να εμβαθύνουμε στους παράγοντες που επηρεάζουν.

Ο τραυλισμός με στρες είναι συχνός κατά την εφηβεία.

Παράγοντες που οδηγούν σε τραυλισμό στην εφηβεία

Προς το παρόν, ο μηχανισμός εμφάνισης του τραυλισμού δεν είναι ακόμα επακριβώς κατανοητός. Αλλά πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες, σε ορισμένες σωματικές ασθένειες ή σε διαταραχή της λειτουργίας του νευρικού συστήματος... Υπάρχουν ακόμη και καταγεγραμμένες περιπτώσεις που δεν τραυλίζουν ποτέ μέχρι την εφηβεία. Αυτή η περίπτωση οφείλεται κυρίως σε δύο παράγοντες.

Ο πρώτος παράγοντας οφείλεται στη μίμηση από την παιδική ηλικία. Επειδή η περιέργεια των παιδιών είναι τόσο έντονη, αν βρίσκουν ενδιαφέροντα τους άλλους να τραυλίζουν, θα τους μιμηθούν. Αν μιμηθείς μόνο 1-2 φορές, είναι εντάξει, αλλά αν η συχνότητα είναι υπερβολική, θα γίνει συνήθεια και φυσικά θα τραυλίζει.

Υπήρχε μια περίπτωση που ένας ηθοποιός έπαιζε ένα άτομο που τραυλίζει για αρκετούς μήνες. Αργότερα αυτό το άτομο επηρεάζεται επίσης για να φύγει "σοβαρό", τραυλίζοντας όταν στρεσάρεται. Οι ίδιοι δεν μπορούν να ελέγξουν την κατάσταση.

Ο δεύτερος παράγοντας που επηρεάζει τον τραυλισμό της εφηβείας είναι ο ψυχικός. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, τα παιδιά σε αυτή την ηλικία είναι πολύ προσεκτικά στην εικόνα και την αξιολόγηση των άλλων για αυτά. Ως εκ τούτου, συχνά θέλουν να εκφραστούν δημόσια και εύκολα πέφτουν σε κατάσταση άγχους εστιάζοντας υπερβολικά στις κρίσεις των ανθρώπων.

Όταν οι άνθρωποι είναι πολύ αγχωμένοι, οι άνθρωποι θα αντιμετωπίσουν εύκολα δυσκολίες στη σκέψη και τη γλώσσα. Γι' αυτό υπάρχουν άνθρωποι που απλώς στέκονται μπροστά στο πλήθος, με τις καρδιές τους να χτυπούν δυνατά, τα πρόσωπά τους κόκκινα και τα αυτιά τους κατακόκκινα, και δεν μπορούν να μιλήσουν νευρικά. Και όσο πιο πολύ πιέζονται, τόσο περισσότερο δεν μπορούν να μιλήσουν.

Αν δυστυχώς υπάρξει μια στιγμή που οι άνθρωποι τραυλίζουν όταν είναι πιεσμένοι, οι άνθρωποι θα σταυρωθούν σκεπτόμενοι αυτήν την αποτυχία. Από εκεί και πέρα ​​σχηματίζεται ο φόβος της συζήτησης. Κάθε φορά που ανοίγετε το στόμα σας, κάθε φορά που αισθάνεστε άγχος, αυτό κάνει τον τραυλισμό χειρότερο.

Τα παιδιά στην εφηβεία συχνά δίνουν προσοχή στις κρίσεις των άλλων, επομένως είναι εύκολο να αγχωθούν και να τραυλίζουν.

Πώς να σταματήσετε τον τραυλισμό όταν είστε αγχωμένοι;

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να ξεχάσουμε τον εγωισμό μας. Γιατί όσο περισσότερο το εκτιμούμε, τόσο περισσότερο προσέχουμε τις απόψεις των άλλων. Όσο περισσότερο εκτιμάτε τον τρόπο με τον οποίο σας βλέπουν οι άλλοι, τόσο πιο αγχωμένοι γίνεστε και όσο πιο αγχωμένοι είστε, τόσο πιο πιθανό είναι να τραυλίσετε.

Έτσι, κάθε φορά που εκφωνείτε μια ομιλία, απλώς προσποιείστε ότι δεν υπάρχει κανείς τριγύρω. Δώστε την πλήρη προσοχή σας στην ομιλία, σαν να εξασκούσατε να μιλάτε μόνοι σας. Μόνο τότε μπορεί να μειωθεί η πίεση στο μυαλό και στο σώμα. Επειδή τραυλίζουμε μόνο όταν είμαστε αγχωμένοι, αν δεν είμαστε πλέον αγχωμένοι, θα βελτιωθεί και ο τραυλισμός. Φυσικά, εκτός από την καλή διάθεση, θα πρέπει επίσης να προετοιμαστείτε προσεκτικά πριν μιλήσετε ή μιλήσετε. Το επόμενο πρόβλημα στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε είναι να μάθουμε πώς να ρυθμίζουμε τα συναισθήματά μας.

Επειδή το άγχος κάνει τους ανθρώπους να τραυλίζουν πιο εύκολα, πριν μιλήσουν ή δώσουν μια ομιλία, οι άνθρωποι πρέπει να χαλαρώσουν το σώμα τους, όλους τους μύες του προσώπου, τα χείλη και το στόμα. Ταυτόχρονα, πάρτε μια βαθιά ανάσα και μουρμουρίστε «χαλάρωσε, χαλάρωσε...» στο στόμα σου για να σταθεροποιήσεις τα συναισθήματά σου, εξάλειψε τον τραυλισμό όταν αγχώνεσαι. Επιπλέον, γλωσσικές ασκήσεις μπορούν να εφαρμοστούν και σε άτομα που τραυλίζουν.

Είναι απολύτως φυσιολογικό για τους ανθρώπους να τραυλίζουν από φυσιολογική άποψη του φωνητικού συστήματος. Επομένως, ο τραυλισμός μπορεί να βελτιωθεί πλήρως, η συγκεκριμένη μέθοδος είναι: ελέγχετε την ταχύτητα όταν μιλάτε, μιλάτε αργά, μιλάτε καθαρά κάθε λέξη, όχι τσιγκουνεύοντας. Επιπλέον, ο ήχος κατά την ομιλία δεν πρέπει να είναι ούτε γρήγορος ούτε αργός, ούτε πολύ βαρύς ούτε πολύ ελαφρύς.

Μπορείτε να επιμηκύνετε ελαφρώς την πρώτη συλλαβή για να δώσετε χρόνο στον εαυτό σας να σκεφτεί την προφορά της δεύτερης συλλαβής. Στη συνέχεια, ακολουθήστε το ρυθμό ολόκληρης της πρότασης για να έχετε κατάλληλες παύσεις. Εσείς, ειδικά οι νέοι, μην ανησυχείτε πολύ για τον τραυλισμό όταν είστε αγχωμένοι.

Αν δεν έχουμε άγχος, μπορούμε να μιλάμε πιο εύκολα δημόσια.

Επειδή υπάρχουν πολλοί διάσημοι άνθρωποι στην ιστορία που έχουν τραυλίσει όπως ο T.Edison, ο A.Einstein… Ακόμη και ο πρώτος μελετητής που μελέτησε το φαινόμενο του τραυλισμού στον κόσμο όπως ο Windel Johansson ήταν επίσης άτομο με ασθένεια τραυλισμού. Αυτό που χρειαζόμαστε λοιπόν περισσότερο είναι επιμονή και πίστη για να θεραπεύσουμε αυτή την ασθένεια.