Σε ποιες ασθένειες πρέπει να εφαρμόζεται η φυσικοθεραπεία;

Επί του παρόντος, οι ασκήσεις φυσικοθεραπείας έχουν αποδειχθεί πραγματικά αποτελεσματικές στην αποκατάσταση της πνευματικής και σωματικής λειτουργίας στους ανθρώπους. Τι είναι λοιπόν η φυσικοθεραπεία και ποιοι ασθενείς πρέπει να εφαρμόσουν αυτή τη μέθοδο, ας μάθουμε μέσα από το παρακάτω άρθρο.

Η φυσικοθεραπεία είναι μια μέθοδος αξιολόγησης και θεραπείας της σωματικής λειτουργίας όπως τραυματισμός, αναπηρία, παθολογία, συγγενής άνθρωπος. Η ενεργή προπόνηση φυσικοθεραπείας για μια περίοδο 3-6 μηνών θα ενεργοποιήσει τις κινητικές λειτουργίες και θα αντισταθμίσει τις κατεστραμμένες περιοχές του εγκεφάλου.

Ασθενής μετά από χειρουργική επέμβαση τραύματος

Η ενεργή κίνηση βοηθά τους ασθενείς μετά από τραύμα

Η ομάδα ασθενών που χρειάζεται αποκατάσταση μετά από τραυματισμό ή χειρουργική επέμβαση πρέπει να εκτελέσει ασκήσεις αποκατάστασης για να δημιουργήσει τις καλύτερες συνθήκες για την επούλωση των οστών, να μειώσει το πρήξιμο, να μειώσει τον πόνο και να αποτρέψει τις κυκλοφορικές διαταραχές.

Αυτή τη στιγμή, ο ασθενής πρέπει να εφαρμόσει τη μέθοδο της ενεργητικής κίνησης με υποστήριξη:

Υποβοηθούμενη ενεργητική κίνηση είναι όταν ο ασθενής μπορεί να κινηθεί μόνος του αλλά έχει δυσκολία και δεν έχει πλήρες εύρος κίνησης, χρειάζεται επιπλέον βοήθεια για να εκτελέσει όλες τις απαραίτητες κινήσεις, χρησιμοποιώντας το υγιές άκρο για να στηρίξει τα άκρα. παράλυση ή χρησιμοποιήσει βοηθητικές συσκευές όπως τροχαλίες, εκκρεμές.

Αυτός ο τύπος κίνησης βοηθά στη διατήρηση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων, στην πρόληψη της μυϊκής ατροφίας και στην αποκατάσταση της λειτουργίας των ακίνητων χεριών και των πίσω ποδιών. Οι ασθενείς πρέπει να ασκούνται 4-6 φορές την ημέρα, 10-15 λεπτά κάθε φορά ή μπορούν να ασκούνται από τη 2η έως την 3η ημέρα μετά την επέμβαση ή μετά από γύψο.

Μετά από μια περίοδο υποστηριζόμενης κίνησης, μπορούμε να μεταβούμε σε πλήρη ενεργό κίνηση. Όταν ο ασθενής είναι σε θέση να εκτελεί μόνος του βασικές κινήσεις μετά την ανάρρωσή του από έναν τραυματισμό, είναι απαραίτητο να κινηθεί μόνος του, χωρίς βοήθεια, ειδικά στα πρόσθια άκρα και να προσπαθήσει να ασκήσει όλο το εύρος της κίνησης της άρθρωσης. 

Υπάρχει επίσης μια άλλη μορφή άσκησης στο νερό. Αυτή τη στιγμή, θα εκμεταλλευτεί την αντίσταση του νερού για να μειώσει το σωματικό βάρος, δημιουργώντας ευνοϊκές συνθήκες για ευκολότερη άσκηση.

Παθήσεις μυών – οστών – αρθρώσεων

Η ομάδα των μυοσκελετικών ασθενών όπως ο πόνος στη σπονδυλική στήλη θα πρέπει να ασκεί φυσικοθεραπεία

Ομάδα μυοσκελετικών ασθενών όπως πόνος στη σπονδυλική στήλη, σπονδυλολίσθηση, δισκοκήλη τραχήλου και πλάτης, σπονδυλολίσθηση, σκολίωση, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, αρθρίτιδα:

Αυτοί οι ασθενείς θα υποβληθούν σε ασκήσεις φυσικοθεραπείας που επικεντρώνονται στις διατάσεις και την ενδυνάμωση των μυών. Αυτές οι ασκήσεις θα προωθήσουν τη ροή του αίματος συμβάλλοντας έτσι στην ενίσχυση των μυών, στην αύξηση της ανάρρωσης και στην εξάλειψη των επακόλουθων προηγούμενου τραυματισμού.

Αυτές οι ασκήσεις ονομάζονται πλήρες εύρος κίνησης, δηλαδή όταν ο ασθενής μπορεί να εκτελέσει την κίνηση, μπορεί να λειτουργήσει στα χέρια αλλά η κίνηση της άρθρωσης εξακολουθεί να είναι αδύναμη. Ο ασθενής θα κάνει ασκήσεις με αντίσταση όπως σήκωμα μέτριας βαρύτητας αντικειμένου, τράβηγμα βαριάς τροχαλίας, τράβηγμα ελατηρίου... με την καθοδήγηση και επίβλεψη ιατρού τεχνικού.

Επιπλέον, οι ασκήσεις φυσικοθεραπείας περιλαμβάνουν επίσης εκπαίδευση και εκπαίδευση στην πρόληψη τραυματισμών για άτομα με εκφύλιση της σπονδυλικής στήλης και κήλη δίσκου.

Νευρομυϊκές παθήσεις

Φυσικοθεραπεία ασθενών με εγκεφαλικό

Αυτή η ομάδα ασθενών υποφέρει συχνά από εγκεφαλικά νευρικά εγκεφαλικά επεισόδια, όπως εγκεφαλοαγγειακό ατύχημα, εγκεφαλικό επεισόδιο, διαταραχή της εγκεφαλικής λειτουργίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις εγκεφαλικού, ο ασθενής χάνει εντελώς την ικανότητα να εκτελεί κινήσεις μόνος του, απαιτώντας πλήρη βοήθεια από τη δύναμη της κρούσης. Αυτή τη στιγμή, ο τεχνικός ή ο βοηθός καθοδηγεί τον ασθενή να κάνει ασκήσεις παθητικού εύρους κίνησης, βοηθώντας στην εκτέλεση του μέγιστου δυνατού εύρους κίνησης. 

Σε άλλη περίπτωση, ο ασθενής εκπαιδεύτηκε στις αντισταθμιστικές κινήσεις. Αυτή τη στιγμή, η δυνατότητα αποκατάστασης ορισμένων άκρων δεν είναι πλέον διαθέσιμη, αλλά άλλα άκρα εξακολουθούν να λειτουργούν, όπως η παράλυση στο άνω μέρος του σώματος, το κάτω μέρος του σώματος ή η ημιπληγία. Εκείνη την περίοδο, ο ασθενής μπορεί να εξασκηθεί στην ανάπτυξη αντισταθμιστικής κινητικής λειτουργίας, δηλαδή να χρησιμοποιεί το καλό άκρο για να αντικαταστήσει τις κινήσεις άλλων άκρων - πλέον εντελώς παράλυτο.

Έχετε ασθένεια του κινητικού νευρώνα

Αυτή η ομάδα ασθενών έχει συχνά νοητική υστέρηση, μηνιγγίτιδα, γενετικές ανωμαλίες, φυσικοθεραπεία για παιδιά με εγκεφαλική παράλυση κ.λπ. να λειτουργεί ευέλικτα και μειώνει τη μυϊκή δύναμη. Αυτή η θεραπεία είναι επίσης αρκετά δύσκολη γιατί χωρίς καλή ενθάρρυνση και ενθάρρυνση, χωρίς λεπτομερή εξήγηση του ρόλου της άσκησης, δεν θα φέρει καλά αποτελέσματα. 

Αυτή η μέθοδος όχι μόνο υποστηρίζει την αποκατάσταση της κινητικής λειτουργίας του σώματος, αλλά περιλαμβάνει επίσης εκπαίδευση και εκπαίδευση του ασθενούς ώστε να εκτελεί καθημερινές δραστηριότητες όπως θεραπεία ομιλίας, κατάποσης, διαταραχών σχετικά με την ψυχολογία. Για τα παιδιά με αυτή την ασθένεια, οι ασκήσεις αποκατάστασης χρειάζονται μεγάλη υποστήριξη από τους συγγενείς, τους γονείς, τα αδέρφια και τους φίλους του ασθενούς.