Συνήθεις παγίδες στην ξυλουργική και πώς να τις αποφύγετε

Θα δυσκολευόσουν πολύ να βρεις έναν ξυλουργό που δεν είχε κάποιο απροσδόκητο γεγονός να καταστρέψει το έργο του (ή τουλάχιστον κάτι που τον ανάγκασε να κάνει πολλή δουλειά για να το φτιάξει). Παρακάτω είναι μερικές από τις πιο κοινές παγίδες στην ξυλουργική και τρόποι είτε να τις διορθώσετε είτε να τις αποφύγετε αρχικά.

Πολλά λάθη μπορούν να αποφευχθούν εντελώς εάν επιβραδύνετε. Το να πηγαίνεις πολύ γρήγορα είναι η πιο κοινή παγίδα στην οποία πέφτουν οι ξυλουργοί. Βιάζεσαι και ενθουσιάζεσαι για να ολοκληρώσεις ένα έργο. Μην το κάνεις. Όχι μόνο θα έχετε πολύ περισσότερες πιθανότητες να χαλάσετε το έργο σας, αλλά θα μπορούσατε να καταλήξετε να βλάψετε κάτι ακόμα πιο σημαντικό - τον εαυτό σας. Η βιασύνη είναι η νούμερο ένα αιτία τραυματισμών στο συνεργείο.

Εάν νιώθετε πρόθυμοι να επισπεύσετε τα πράγματα, κάντε ένα διάλειμμα και υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι η βιασύνη μπορεί να σας κοστίσει περισσότερο χρόνο μακροπρόθεσμα, εάν πρέπει να διορθώσετε ένα λάθος - ή να ταξιδέψετε στην αίθουσα έκτακτης ανάγκης.

Ανώμαλο ή κηλιδωμένο φινίρισμα

Μερικές φορές έχετε λεκέ φινιρίσματα από τη χρήση ενός φινιρίσματος λαδιού, όπως το λάδι της Δανίας, ή ενός λεκέ. Το φινίρισμα αποδεικνύεται κηλιδωμένο επειδή οι πόροι σε ορισμένα ξύλα, όπως η κερασιά, προσλαμβάνουν διαφορετικές ποσότητες λαδιού και έχουν μια ανομοιόμορφη εμφάνιση.

Δεν μπορείτε να το διορθώσετε αφού έχει γίνει η ζημιά, επομένως πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το σχεδιάζετε πριν ξεκινήσετε να τελειώνετε. Μπορείτε να αποφύγετε αυτό το πρόβλημα με δύο τρόπους:

• Χρησιμοποιήστε ένα σφραγιστικό λείανσης ή άλλο προϊόν πλήρωσης πόρων για να γεμίσετε τους πόρους του ξύλου πριν εφαρμόσετε το τελικό φινίρισμα.

• Χρησιμοποιήστε ένα φινίρισμα που κάθεται πάνω από το ξύλο αντί να απορροφάται σε αυτό. Το βερνίκι και το σέλακ είναι δύο παραδείγματα.

Συρτάρια ή πόρτες που δεν χωράνε

Τίποτα δεν είναι πιο αποκαρδιωτικό από το να ολοκληρώσετε την εργασία σας σε ένα ντουλάπι και μετά να προσπαθήσετε να σύρετε το συρτάρι μέσα, μόνο για να ανακαλύψετε ότι το συρτάρι είναι πολύ μεγάλο για να χωρέσει στο άνοιγμα. Μην κολλήσετε να στέκεστε εκεί μπερδεμένοι για το γιατί συνέβη αυτό. Τελικά, ακολουθήσατε τα σχέδια, σωστά;

Το πρόβλημα είναι ότι ακολουθήσατε τα σχέδια. Ιδού η κατάσταση: Όταν κατασκευάζετε το κουφάρι ενός ντουλαπιού, οι μετρήσεις σας μπορεί να είναι μειωμένες κατά 1/32 ίντσας εδώ και εκεί, για παράδειγμα. Όταν προσπαθείτε να συναρμολογήσετε το κουφάρι, οι πολύ μικρές αποκλίσεις μπορεί να προσθέσουν αρκετή διαφορά στο συνολικό μέγεθος ώστε το συρτάρι σας να μην ταιριάζει σωστά.

Η λύση είναι απλή: Περιμένετε να φτιάξετε τα συρτάρια ή τις πόρτες μέχρι να τελειώσει το κουφάρι σας. Στη συνέχεια, αγνοήστε τις διαστάσεις στο σχέδιο και δουλέψτε από το ίδιο το σφάγιο. Αυτό διασφαλίζει ότι οι διαστάσεις του συρταριού ή της πόρτας σας ταιριάζουν με αυτές του σκελετού.

Ένα τραπέζι που λικνίζεται

Τις περισσότερες φορές, όταν ολοκληρώσετε τη δημιουργία ενός τραπεζιού, θα διαπιστώσετε ότι ταλαντεύεται. (Πιστεύοντας ότι μπορεί να μην το παραδέχονται, οι περισσότεροι ξυλουργοί είχαν την ίδια εμπειρία.)

Για να αποφύγετε αυτό το πρόβλημα, φροντίστε να κόψετε όλα τα πόδια στο ίδιο ακριβώς μήκος. Βάλτε τα σε μια σέγα κοπής πάνελ και περάστε τα ταυτόχρονα μέσα από το επιτραπέζιο πριόνι. Πρέπει επίσης να βεβαιωθείτε ότι έχετε το τραπέζι τέλεια τετράγωνο όταν το κολλάτε. Συναρμολογήστε το σύστημα ποδιών τραπεζιού/ράγας σε δύο στάδια: Πρώτα, κολλήστε τις κοντές ράγες στα πόδια και, στη συνέχεια, αφού έχετε την ευκαιρία να στεγνώσουν εντελώς, κολλήστε αυτές τις δύο διατάξεις στις μακριές ράγες. Ελέγξτε για τετράγωνο και προς τις δύο κατευθύνσεις — κατά μήκος της κορυφής του συγκροτήματος και από το κάτω μέρος του ποδιού προς το αντίθετο πάνω μέρος του ποδιού.

Προσπαθήστε από την αρχή να τα βγάλετε όλα τέλεια, μπορεί να προκύψουν κάποια προβλήματα. Για να φτιάξετε ένα ταλαντευόμενο τραπέζι μετά την κόλληση, προσαρμόστε το μήκος των ποδιών μέχρι να ομογενοποιηθούν. Για να το κάνετε αυτό, βάλτε το τραπέζι σε έναν επίπεδο πάγκο και κουνήστε το για να δείτε ποιο πόδι είναι το μεγαλύτερο. Στη συνέχεια, μετακινήστε το τραπέζι μέχρι αυτό το μακρύ πόδι να βγει από τον πάγκο. Σπρώξτε σφιχτά το πόδι στην άκρη του πάγκου και ισοπεδώστε το τραπέζι. Εάν αυτό είναι το μακρύ πόδι, θα εκτείνεται ελαφρώς προς τα κάτω από την επιφάνεια του τραπεζιού. Χρησιμοποιώντας ένα βοηθητικό μαχαίρι, σημειώστε το σημείο όπου η κορυφή του πάγκου διασχίζει το πόδι του τραπεζιού. Χρησιμοποιήστε ένα τριβείο ή αεροπλάνο για να συντομεύσετε το πόδι σε αυτό το σημάδι.

© Shutterstock/Roman Samborskyi

Λεκέ που δεν παίρνει

Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι που ένας λεκές δεν παίρνει είναι ότι χρησιμοποιήσατε ένα μη λεκιασμένο πληρωτικό ξύλου ή έχετε κάποια κόλλα που δεν σκουπίσατε εντελώς μετά τη συναρμολόγηση του τεμαχίου.

Και τα δύο προβλήματα είναι εύκολο να αποφευχθούν, αλλά όχι τόσο εύκολο να διορθωθούν. Επομένως, βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε ένα πληρωτικό ξύλου που μπορεί να λερωθεί και φροντίστε να σκουπίσετε όλη την κόλλα που βγαίνει από έναν σύνδεσμο όταν το συναρμολογείτε.

Εάν καταλήξετε με ένα μη λεκιασμένο σημείο στο έργο σας, εφαρμόστε λίγο χρωματιστό λούστρο (ημιδιαφανές διάλυμα παρόμοιο με αραιωμένα χρώματα ή λεκέδες) στη μη λεκιασμένη περιοχή, προσαρμόζοντας το χρώμα και την κάλυψη μέχρι να ταιριάξετε με το λεκιασμένο ξύλο . Αφήστε το να στεγνώσει και στη συνέχεια καλύψτε το.

Τρίψιμο που κάνει το ξύλο θολό

Μερικά ξύλα, όπως η σημύδα, γίνονται θολά όταν τα τρίβετε πολύ. Οι ίνες του ξύλου σκίζονται και δημιουργούν τριχοειδή θόλωση στην επιφάνεια του ξύλου. Δεν θέλετε να λερώσετε ή να καλύψετε το ξύλο σε αυτή την κατάσταση.

Εάν το ξύλο σας γίνει θολό, κάντε ένα ή δύο τρίμματα με το γυαλόχαρτο (120 τρίμμα είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε) και τρίψτε τις μικρές γούνες. Ο τρόπος για να αποφύγετε το θολό ξύλο είναι να βεβαιωθείτε ότι δεν τρίβετε με χαρτί λεπτότερο από 150 grit. Και μην χρησιμοποιείτε ξύστρα.

Αρθρώσεις που δεν ταιριάζουν μεταξύ τους

Έχετε φροντίσει πολύ να έχετε σφιχτές αρθρώσεις, αλλά όταν βάζετε την κόλλα και προσπαθείτε να τραβήξετε την ένωση μαζί, δεν πάει. Είτε έχετε αρθρώσεις που είναι πολύ σφιχτές, είτε τραβήξατε την άρθρωση μόνο εν μέρει και αντιμετωπίζετε «κλείδωμα».

Για να αποφύγετε τις υπερβολικά σφιχτές αρθρώσεις, πάντα στεγνώστε πρώτα. Εάν πρέπει να χτυπήσετε (ή ακόμα και να χτυπήσετε μέτρια) την ένωση μαζί με ένα σφυρί, πρέπει να χαλαρώσετε την ένωση πριν προσθέσετε κόλλα σε αυτήν. Εάν η άρθρωση σας είναι σφιγκτήρας, ξυρίστε ελαφρά την άρθρωση μέχρι να μπορέσετε να τραβήξετε την άρθρωση μαζί με το χέρι ή με ελάχιστο χτύπημα.

Εάν η άρθρωση κλειδώνει επάνω σας όταν τη συναρμολογείτε, πρέπει να κάνετε σοβαρό χτύπημα και σύσφιξη με σφυρί για να μετακινηθεί ξανά. Ανάλογα με το πόσο καιρό έχει κλειδώσει η άρθρωση, μπορεί να μην μπορείτε να την κάνετε να κουνηθεί. Απλώς αποφύγετε μια κλειδωμένη άρθρωση στην αρχή, η οποία είναι τόσο απλή όσο να τραβάτε την άρθρωση πλήρως μαζί όταν προσπαθείτε για πρώτη φορά να τη συναρμολογήσετε. Αντισταθείτε στον πειρασμό να στερεώσετε μερικώς την άρθρωση. Πάντα να στερεώνετε μια άρθρωση εντελώς πριν μετακινηθείτε σε άλλη.

Επιτραπέζια που δεν είναι επίπεδα

Μετά από όλη την προσπάθεια επιλογής, φρεζαρίσματος και συναρμολόγησης σανίδας για μια επιφάνεια εργασίας, αφαιρείτε τους σφιγκτήρες — μόνο και μόνο για να διαπιστώσετε ότι η επιφάνεια του τραπεζιού δεν είναι επίπεδη. Αν υποθέσουμε ότι το ξύλο σας δεν ήταν στρεβλωμένο, τυλιγμένο ή στριμμένο, έχετε δύο πιθανούς λόγους για το πρόβλημά σας. Είτε οι άκρες της σανίδας δεν ήταν απόλυτα ίσιες και τετράγωνες, είτε ασκήσατε υπερβολική πίεση σφιγκτήρα όταν κολλούσατε τις σανίδες μεταξύ τους.

Για να αποφύγετε αυτά τα προβλήματα, βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε έναν σύνδεσμο που έχει ρυθμιστεί σωστά για να κάνει τέλεια τετράγωνα άκρα σε μια σανίδα. Μην ασκείτε τόση πίεση στους σφιγκτήρες ώστε η σανίδα να αρχίσει να εκτρέπεται προς τα πάνω από τους σφιγκτήρες. Ένας ή δύο σφιγκτήρες τοποθετημένοι στην κορυφή των σανίδων μπορούν επίσης να βοηθήσουν σε αυτό.

Για να ισιώσετε μια ανώμαλη επιφάνεια του τραπεζιού, θα πρέπει να την απλώσετε και να την γυαλοποιήσετε επίπεδη. Θα χάσετε πάχος στη σανίδα, επομένως μπορεί να μην θέλετε να ακολουθήσετε αυτήν τη διαδρομή. Η καλύτερη επιλογή σας είναι να κόψετε το πάνω μέρος στις αρθρώσεις και να ξεκινήσετε από την αρχή. Πάρτε μια βαθιά ανάσα — δεν είναι τόσο κακό όσο ακούγεται και είναι πολύ πιο εύκολο από το να προσπαθήσετε να ισιώσετε με αεροπλάνο και τριβείο.

Αφού διαχωριστούν ξανά οι σανίδες, συνδέστε τις μέχρι να αποκτήσουν τετράγωνες άκρες, σφίξτε τις ενώσεις των άκρων και ελέγξτε για επίπεδους και μετά κολλήστε τις ξανά χρησιμοποιώντας αρκετή πίεση για να ενωθούν οι σανίδες.

Ξύλο που σκίζεται όταν κόβεται

Το να περάσει ένα κομμάτι ξύλου μέσα από ένα πριόνι προκαλεί μερικές φορές σχίσιμο, το οποίο είναι αποτέλεσμα της περιστρεφόμενης λεπίδας που αρπάζει τη μη υποστηριζόμενη άκρη του ξύλου καθώς η σανίδα φεύγει από το πριόνι. Το σχίσιμο εμφανίζεται στην πίσω άκρη των σανίδων όταν κόβετε τους κόκκους.

Ο τρόπος για να αποφύγετε το σκίσιμο είναι να τοποθετήσετε μια σανίδα στήριξης στο πίσω άκρο του ξύλου όταν κόβετε. Η σανίδα υποστήριξης λειτουργεί ως σανίδα θυσίας για σχίσιμο. Επίσης, αν έχετε μια σανίδα που χρειάζεται και ριπ κοψίματα και εγκάρσια κοψίματα, κάντε πρώτα τις εγκάρσιες τομές και μετά το ριπ κόψιμο. Επειδή η λεπίδα είναι απίθανο να προκαλέσει σχίσιμο σε μια κοπή, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τη χρήση μιας σανίδας στήριξης.

Αρθρώσεις που είναι πολύ χαλαρές

Μερικές φορές μια άρθρωση εφαρμόζει πολύ χαλαρά. Εάν εργάζεστε με αρθρώσεις στεγανοποίησης και τένοντα, η χαλαρή εφαρμογή είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα, επειδή η δύναμή τους εξαρτάται από τη σφιχτή εφαρμογή μεταξύ στεφάνης και τένοντα.

Λοιπόν, τι θα κάνετε εάν το τέννι είναι πολύ χαλαρό στο κάλυμμα; Λοιπόν, εκτός από το κόψιμο ενός νέου τένοντα, η χρήση κόλλας που γεμίζει κενά λειτουργεί πολλές φορές. Η κανονική ξυλόκολλα του ξυλουργού δεν θα λειτουργήσει. Χρειάζεστε μια κόλλα εποξειδικής ρητίνης — μια κόλλα δύο μερών που συχνά διαστέλλεται καθώς πολυμερίζεται για να γεμίσει κενά στο ξύλο.

Η άλλη επιλογή σας είναι να κολλήσετε ένα λεπτό κομμάτι ξύλου στον τένοντα για να τον κάνετε μεγαλύτερο και, στη συνέχεια, να κόψετε το τένοντα νέου μεγέθους για να ταιριάζει στο τένοντα.