Μείωση του άγχους αποχωρισμού στο Τσιουάουα σας

Τα περισσότερα ώριμα σκυλιά πιάνουν έναν υπνάκο όταν οι ιδιοκτήτες τους φεύγουν από το σπίτι, αλλά μερικοί τσακώνονται όταν είναι μόνοι στο σπίτι. Μπορεί να μασήσουν το χαλί, να τεμαχίσουν το χαρτί τουαλέτας, να ουρήσουν, να γαβγίζουν ασταμάτητα ή οποιοσδήποτε συνδυασμός άλλων καταστροφικών συμπεριφορών. Μάλλον το σκέφτεστε, φτωχοί ιδιοκτήτες. Αλλά είτε το πιστεύετε είτε όχι, τα καταστροφικά σκυλιά είναι επίσης άθλια. Έχουν ένα πρόβλημα που ονομάζεται άγχος αποχωρισμού.

Για να κατανοήσετε το άγχος αποχωρισμού στους σκύλους, σκεφτείτε τις φοβίες που έχουν οι άνθρωποι. Μερικοί άνθρωποι φοβούνται τα ύψη, άλλοι φοβούνται τα στενά μέρη και άλλοι φοβούνται το νερό ή τα φίδια ή τις αράχνες. Λοιπόν, τα σκυλιά είναι κοινωνικά πλάσματα και μερικά από αυτά φοβούνται να μείνουν μόνοι. Πανικοβάλλονται, καθαρά και απλά, και στη συνέχεια κάνουν θόρυβο ή καταστρέφουν πράγματα για να απελευθερώσουν τη νευρική ενέργεια.

Έξοδοι και είσοδοι

Μερικοί σκύλοι φαίνεται να γεννιούνται με τάσεις προς το άγχος αποχωρισμού. Άλλοι το αναπτύσσουν μετά από μια σημαντική αλλαγή. . . όπως το διαζύγιο του ιδιοκτήτη τους ή το να δοθούν για υιοθεσία. Αλλά ένας εκπληκτικός αριθμός σκύλων αντιλαμβάνεται το πρόβλημα από τον ιδιοκτήτη τους. Ακούγεται κάπως έτσι:

«Ω, καημένε, καημένε Πέπε. Φεύγω τώρα. Θα σου λείψω; Είσαι? Θα μου λείψεις. Φτωχά γλυκά. Θα είσαι ολομόναχος. (φιλί, φιλί) Τώρα θα είσαι καλό παιδί, έτσι δεν είναι; Δώσε ένα φιλί στη μαμά. Αυτό είναι το αγόρι μου. Καημένο μωρό. Θα είμαι πίσω σύντομα. Υπόσχομαι (φιλί, φιλί)».

Και μετά φεύγει ο ιδιοκτήτης.

Τώρα τι βγάζει ο Πέπε από όλα αυτά; Απλώς τράβηξε πολλή προσοχή και συμπάθεια και μετά έφυγε ο άνθρωπος του. Ίσως να μην επιστρέψει. Ίσως να μην την ξαναδεί ποτέ. Ίσως δεν θα ξαναδεί κανέναν. Δεν είναι περίεργο που νιώθει άγχος.

Ο καλύτερος τρόπος για να αποτρέψετε το άγχος του αποχωρισμού είναι να κάνετε χαμηλούς τόνους για τα πήγαινε-έλα. Αγνοήστε τον Πέπε για δέκα λεπτά πριν φύγετε και θεωρήστε τον δεδομένο όταν επιστρέψετε. Αυτό είναι εύκολο. Τι μπορείτε όμως να κάνετε για έναν σκύλο που ήδη υποφέρει από το πρόβλημα;

Μετριάζοντας το άγχος

Ας ξεκινήσουμε με αυτό που δεν πρέπει να κάνετε. Αν ο Πέπε γίνει δαίμονας κατεδάφισης όταν είναι μόνος στο σπίτι, το χειρότερο —ναι, το απόλυτο χειρότερο— πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να τον τιμωρήσετε όταν επιστρέψετε. Το μόνο που κάνει είναι να του δίνει επιπλέον άγχος. Αντί να φοβάται μόνο όταν φεύγετε, είναι επίσης τρομοκρατημένος για την επιστροφή σας. Αυτό σημαίνει διπλό πρόβλημα.

Εντάξει. Ξέρετε ότι έχετε πρόβλημα, γι' αυτό μην προετοιμάσετε τον σκύλο σας για άλλη μια τρομερή μέρα κατεδάφισης. Αντ 'αυτού, τοποθετήστε τον άνετα όταν φεύγετε από το σπίτι. Εκτός από το ότι τον κρατά μακριά από μπελάδες, το ότι βρίσκεται στο δικό του άντρο μπορεί να ηρεμήσει τον Πέπε. Ναι, είναι μια γρήγορη λύση και στην πραγματικότητα δεν θεραπεύει το πρόβλημα. Αλλά είναι μια αρχή. Πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου, και το να κρατάς τον Πέπε μακριά από μπελάδες ώστε να μην αισθανθεί την επιδείνωση σου είναι το καλύτερο δυνατό μέρος.

Μην κάνετε το λάθος να πιστεύετε ότι ο σκύλος σας έχει ανθρώπινα συναισθήματα. Δεν σκίζει το σπίτι από κακία γιατί τον άφησες μόνο του. Και σίγουρα δεν διασκεδάζει να το κάνει. Αντίθετα, είναι άθλιος. Το άγχος αποχωρισμού μπορεί να συγκριθεί με ένα άτομο με κλειστοφοβία που κολλάει σε ένα ασανσέρ. Ο Πέπε χρειάζεται βοήθεια, όχι τιμωρία.

Πρέπει να ανακουφίσετε το πρόβλημα άγχους του Pepe όταν τρέχει από το σπίτι (ή ακόμα και ένα ολόκληρο δωμάτιο). Για να το κάνετε αυτό, φεύγετε συχνά από το σπίτι για μικρά χρονικά διαστήματα. Τελικά αυτό διδάσκει στον Πέπε ότι το να έρχεται και να φεύγει δεν έχει σημασία γιατί πάντα επιστρέφεις. Δείτε πώς μπορείτε να ρυθμίσετε τα σενάρια σας:

1. Βγάλτε τον Pepe έξω για να το εξαφανίσετε περίπου 10 λεπτά πριν φύγετε.

2. Ανοίξτε το ραδιόφωνο και βεβαιωθείτε ότι υπάρχουν δύο από τα αγαπημένα του παιχνίδια.

3. Αφήστε το τελάρο του Πέπε στην κανονική του θέση με την πόρτα ανοιχτή, για να μπει μέσα αν θέλει.

4. Μην πείτε αντίο ή καθησυχάστε τον Πέπε με κανέναν τρόπο. Στην πραγματικότητα, μην του δώσετε καθόλου σημασία για αρκετά λεπτά πριν φύγετε.

5. Φύγε, κλείσε την πόρτα πίσω σου και μέτρησε μέχρι το δέκα. Ανοίξτε την πόρτα, μπείτε μέσα και αγνοήστε τον Πέπε για ένα ή δύο λεπτά. Έπειτα πείτε του «Κάτσε» και επαινέστε τον που υπακούει.

6. Αυξήστε σταδιακά τον χρόνο πριν επιστρέψετε στο σπίτι. Κάνε πρόοδο σιγά σιγά στην αρχή. Αφιερώστε δύο εβδομάδες για να μεταβείτε από 10 δευτερόλεπτα σε 10 λεπτά.

7. Αν βρείτε μια λακκούβα, ή την αρχή οποιασδήποτε καταστροφής, μην την επιστήσετε την προσοχή του Pepe, αλλά σημειώστε νοερά πόσο καιρό λείπετε. Την επόμενη φορά, μειώστε τον χρόνο που θα μείνετε μακριά. Στη συνέχεια ανεβείτε σταδιακά.

Με πολλή εξάσκηση (και υπομονή επίσης) μπορεί να καταφέρετε να περάσετε λίγες ώρες μακριά από το σπίτι χωρίς ο Πέπε να έχει κρίση άγχους. Δυστυχώς, δεν λειτουργεί με κάθε σκύλο. Εάν ο σκύλος σας δεν μάθει να αποδέχεται τους χωρισμούς, μπορεί να χρειαστεί επαγγελματική βοήθεια. Ζητήστε από τον κτηνίατρό σας να σας παραπέμψει σε έναν συμπεριφοριστή (αν είστε τυχεροί, μπορεί να υπάρχει ακόμη και πιστοποιημένος από το Διοικητικό Συμβούλιο κτηνίατρος στην περιοχή σας). Η λύση θα περιλαμβάνει εργασία απευαισθητοποίησης και μπορεί να περιλαμβάνει μια προσωρινή συνταγογράφηση ενός φαρμάκου για να τον βοηθήσει να παραμείνει ήρεμος καθώς ολοκληρώνει το πρόγραμμα απευαισθητοποίησης του.

Εάν ο σκύλος σας έχει ξεπεράσει το άγχος του αποχωρισμού, βάλτε τον σε ένα αξιόπιστο ρείθρο επιβίβασης όταν πηγαίνετε διακοπές αντί να προσλάβετε έναν σκύλο περιπάτου ή φύλαξης. Διαφορετικά, το να φύγετε από το σπίτι και να μην επιστρέψετε για μια εβδομάδα ή περισσότερο θα μπορούσε να τον κάνει να οπισθοδρομήσει.