Διαβάζοντας μια γλώσσα του σώματος ιγκουάνα

Η επικοινωνία με το ιγκουάνα είναι φυσική. Οι λέξεις τους σχηματίζονται από τη διάταξη του σώματός τους και των μερών του σώματός τους (στάση), τις κινήσεις (στιλιζαρισμένο περπάτημα, ποδοβολητό, αναπήδηση) και τη χρήση τρισδιάστατου χώρου (όπου βρίσκονται σε κάθετο χώρο, αναζητούν ύψος ή ισοπεδώνουν).

Τα ιγκουάνα, λοιπόν, έχουν αναπτύξει ένα περιορισμένο (σε ανθρώπινο επίπεδο) λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που —όπως ορισμένες ομιλούμενες γλώσσες— έχει κάποιες πολύ λεπτές αποχρώσεις στην προφορά. Μπορούν εύκολα να επικοινωνήσουν με άλλα ιγκουάνα σε αυτή τη γλώσσα του σώματος. Παρόλο που τα ιγκουάνα μπορούν να μάθουν κάποιες προφορικές λέξεις ή ήχους που κάνουμε (όπως τα ονόματά τους ή τον ήχο από το άνοιγμα της πόρτας του ψυγείου), μπορούν να μας επικοινωνήσουν αποτελεσματικά μόνο στη γλώσσα που ξέρουν καλύτερα. Στο χέρι μας είναι να μάθουμε να διαβάζουμε τη γλώσσα τους — να ερμηνεύουμε τις στάσεις και τις κινήσεις τους — για να καταλαβαίνουμε τι λένε. Μόλις μάθετε τη γλώσσα τους, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μερικές από τις «λέξεις» τους για να τους μιλήσετε.

σταση του ΣΩΜΑΤΟΣ

Η συνηθισμένη στάση του ιγκουάνα σε ηρεμία αλλά σε εγρήγορση είναι μάλλον σαν σκύλος. Το σώμα είναι επίπεδο σε μια επιφάνεια με τα γόνατα λυγισμένα, τα πόδια πίσω και τους πήχεις επίπεδους, αλλά το κεφάλι και ο λαιμός είναι ανασηκωμένοι. Από αυτή τη θέση, είναι εύκολο για αυτούς να κοιμηθούν. Μερικές φορές κοιμούνται με το κεφάλι τους ψηλά αλλά τα μάτια κλειστά, αλλά συνήθως το κεφάλι κατεβαίνει στην επιφάνεια στην οποία είναι ξαπλωμένοι — ή στα μπράτσα τους ή ακουμπισμένο σε κάποιο αντικείμενο. Όταν βρίσκονται σε κατάσταση βαθύ ύπνου, τα μπροστινά και πίσω πόδια τους μπορεί να τεντωθούν πίσω κατά μήκος των πλευρών τους (θέση «κολυμβητή»). Μερικοί μπορεί ακόμη και να πετάξουν το ένα πόδι τους πάνω από την ουρά τους.

Από την αρχική θέση που μοιάζει με σφίγγα, είναι επίσης εύκολο για αυτούς να σηκωθούν σε μια εγρήγορση σκύψιμο ή σε μια πλήρη όρθια θέση. Το σκύψιμο μπορεί να είναι ως απάντηση σε κάτι που τρομάζει ήπια το ιγκουάνα ή σε κάποιο σοβαρό χάιδεμα από εσάς, καθώς το ιγκουάνα σκύβει την πλάτη του για να συναντήσει το χέρι σας.

Όταν δύο ιγκουάνα, γενικά δύο αρσενικά, μάχονται το ένα το άλλο για κυριαρχία, αυτός που τα παρατά υιοθετεί τη στάση της «παράδοσης». Μοιάζει σχεδόν σαν σκύλος που ζητά παιχνίδι: Τα μπροστινά πόδια και τα χέρια είναι στο έδαφος, οι αγκώνες ελαφρώς λυγισμένοι για γρήγορη κίνηση εάν χρειάζεται, το σώμα είναι χαμηλά στο έδαφος και τα πίσω τέταρτα είναι ελαφρώς ανασηκωμένα. Το κεφάλι και ο λαιμός είναι σοβατισμένοι στο έδαφος. Αυτός είναι ο τρόπος του κατώτερου ιγκουάνα να σηματοδοτεί ότι είναι χαμηλότερο από ένα σκουλήκι και ότι δεν απειλεί ή ανταγωνίζεται το κυρίαρχο ιγκουάνα. Προς το παρόν.

Το κατακάθι

Το dewlap είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ηλιακή θερμάστρα. είναι μέρος του συστήματος επικοινωνίας του ιγκουάνα. Όταν είναι σφιχτά σφιχτά ή φουσκωμένα έξω, μπορείτε να διαβάσετε το ιγκουάνα σαν βιβλίο.

Όταν το πέλμα είναι κρυμμένο κάτω από το πηγούνι, ένα ενήλικο ή ανήλικο ιγκουάνα σηματοδοτεί την υποταγή ή μια κατάσταση μη επιθετικότητας. Ένα μωρό ιγκουάνα που προσπαθεί να παρουσιάσει ένα όσο το δυνατόν πιο μη απειλητικό προφίλ κρατά σφιχτά το πέλμα του.

Όταν τα κολοκυθάκια χαλαρώνουν, πέφτουν κάτω και ταλαντεύονται όταν το ιγκουάνα κινείται. Στα μεγάλα ιγκουάνα, ειδικά τα αρσενικά, το κάλυμμα είναι μακρύ, φαρδύ και πολυτελώς μεταξένιο, κρέμεται σε πτυχές σαν κουρτίνα.

Όταν το πέλμα εκτείνεται άκαμπτα, το μπροστινό άκρο του γέρνει πραγματικά λίγο προς τα εμπρός. Αυτό το φούντωμα χρησιμοποιείται τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά. Προσβλητικά, μπορεί να είναι μέρος μιας απειλητικής χειρονομίας, μια προειδοποίηση ότι εδώ είναι ένα μεγάλο ιγκουάνα που δεν πρέπει να μπλέξουμε. Συνήθως συμβαίνει όταν κάτι ή κάποιος νέος εισέρχεται στο περιβάλλον του ιγκουάνα. Επειδή δεν είναι σίγουρο για το τι είναι ή τι είδους απειλή μπορεί να παρουσιάσει, το ιγκουάνα εκδίδει πρώτα μια προληπτική προειδοποίηση.

Όταν το φουσκωμένο κάλυμμα συνδυάζεται με την ψηλή στάση, το πλευρικά συμπιεσμένο σώμα και την όρθια αυχενική και ραχιαία κορυφή, το ιγκουάνα εργάζεται σοβαρά για να εκφοβίσει κάποιον ή κάτι. Εάν το ιγκουάνα βρίσκεται σε επίπεδο υψηλότερο από το αντικείμενο των προθέσεών του, μπορεί επίσης να γέρνει για να βεβαιωθεί ότι το αντικείμενο έχει το πλήρες αποτέλεσμα της στάσης του. Περιέργως, τα ιγκουάνα στο πάτωμα γέρνουν επίσης, προσπαθώντας να εκφοβίσουν το άτομο ή το ζώο που στέκεται από πάνω τους. Αν σας παρουσιάζουν αυτή τη στάση και εσείς σκύβετε πάνω τους, κάποιοι συνεχίζουν να γέρνουν μέχρι να πέφτουν αμέσως.

Το παλαβό

Το swagger είναι ένα αρσενικό πράγμα, που εκτελείται από ένα ιγκουάνα που απειλεί ή προσπαθεί να δικάσει έναν άνθρωπο ή άλλο ιγκουάνα (ή σκύλο, γάτα, λούτρινο ζωάκι, κ.λπ.). Σε αυτόν τον στυλιζαρισμένο περίπατο, το σώμα συμπιέζεται πλευρικά για να φαίνεται πιο ψηλό και η σαύρα στέκεται σε ισιωμένα πόδια. Καθώς η σαύρα περπατά, η ουρά είναι ελαφρώς τοξωτή πίσω από τα πίσω πόδια και μπορεί να περιστρέφεται από τη μία πλευρά στην άλλη. Το πέλμα εκτείνεται πλήρως προς τα κάτω. Όταν πλησιάζετε, τέτοια ιγκουάνα σκύβουν μακριά σας ή κάνουν κύκλους γύρω σας, προσπαθώντας ανά πάσα στιγμή να σας παρουσιάσουν το μεγαλύτερο δυνατό πλατύ προφίλ για να διατηρήσουν την απειλητική ή «έλα εδώ» όψη τους.

Συσπάσεις της ουράς

Η σύσπαση της ουράς μπορεί να είναι μέρος του αιφνιδιασμού ή μπορεί να γίνει όταν το ιγκουάνα είναι σε στάση. Το τελευταίο μισό της ουράς συσπάται, όπως η ουρά μιας γάτας που καταδιώκει ένα πουλί ή μια μπάλα από νήμα. Αυτή η κίνηση φαίνεται να υποδηλώνει μια κατάσταση ανάμεικτων κινήτρων - όπως όταν ένα αρσενικό ιγκουάνα θέλει να επιτεθεί στον θηλυκό φύλακά του για να ζευγαρώσει μαζί της, αλλά ξέρει ότι μια τέτοια ενέργεια δεν θα γίνει δεκτή με το ίδιο πνεύμα με το οποίο προοριζόταν. Σε μια τέτοια κατάσταση ανάμεικτων συναισθημάτων, το ιγκουάνα μπορεί να είναι καμπουριασμένο, το σώμα σε συμπιεσμένο και πλατύ παρουσιαστικό, αλλά με το κεφάλι προς τα κάτω, μισοχαλαρωμένο, παρόμοια με τη θέση υποταγής/υπόταξης, με την ουρά να συσπάται αργά μπρος-πίσω.

Τα μάτια

Μάτια ορθάνοιχτα ή μάτια ορθάνοιχτα, τα ιγκουάνα είναι αρκετά εκφραστικά με τα βαθιά καστανά έως ανοιχτόχρωμα φουντουκιά μάτια τους. Το μόνο βλέμμα με το οποίο εξοικειώνεται κάθε φύλακας ιγκουάνα είναι η περιβόητη «ανάπτυξη ιγκουάνα» ή «βρώμα μάτι». Είτε παραδίδεται κατευθείαν είτε πεταχτεί πίσω από τον ώμο, η λάμψη είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο τα δυσαρεστημένα ιγκουάνα βάζουν τους ενοχλητικούς φύλακές τους στη σωστή τους θέση.

Τα ιγκουάνα επικοινωνούν επίσης με κλειστά μάτια. Όταν το πιο κοντινό σου μάτι είναι κλειστό αλλά το άλλο μάτι είναι ανοιχτό, είναι στην πραγματικότητα ένα είδος φιλοφρόνησης. Σημαίνει ότι το ιγκουάνα αισθάνεται άνετα μαζί σας, αλλά παρακολουθεί τι συμβαίνει γύρω του.

Όταν παίρνετε για πρώτη φορά το ιγκουάνα σας, το πιθανότερο είναι ότι θα περάσει πολύ χρόνο παρουσία σας με κλειστά και τα δύο μάτια. Αυτός είναι ο τρόπος του να ξεφύγει από το γενικό άγχος της κατάστασης, με το νέο σπίτι, τους ανθρώπους, τους θορύβους, τις μυρωδιές, τις ρουτίνες και τα παράξενα νέα τρόφιμα που οδηγούν σε υπερφόρτωση των αισθήσεων. Κλείνει και τα δύο μάτια για να μειώσει τα ερεθίσματα και να κλείσει τα πάντα. Όσο περνά ο καιρός και το ιγκουάνα σας εξοικειώνεται με εσάς και το νέο του σπίτι και την οικογένειά του, θα διαπιστώσετε ότι το κλείσιμο και των δύο ματιών συμβαίνει σπάνια. Τελικά, θα δείτε ότι συμβαίνει πιο συχνά όταν συμμετέχετε σε μια συνεδρία χαϊδεύματος — και τα κλειστά μάτια και η χαλαρή στάση αντανακλούν την ιλιγγιώδη νιρβάνα. Θα διαπιστώσετε επίσης ότι συμβαίνει όταν έχουν υπονοηθεί ανάμεσα στο εύθραυστο σουβλάκι,